Mech - broń niedoskonała:

Wpis opublikowany przez muszonik Grudzień 13, 2016

306 wyświetleń

Bojowe maszyny kroczące stanowią jeden z futurystycznych symboli, które przychodzą do głowy, gdy tylko ktoś powie „science fiction”. Tak wrosły w kulturę, że pojawiają się w zasadzie w każdej grze lub filmie, w którym wzmiankowana jest przyszła wojna. I prawdopodobnie na zawsze pozostaną domeną science fiction. Mechy są bowiem bronią tak beznadziejną, że mało prawdopodobne jest, żeby ktoś kiedyś spróbował go faktycznie zbudować, a tym bardziej posłać w bój. Jeśli natomiast kiedykolwiek zostanie użyty bojowo, to zapewne skończy się to śmiercią pilota.

Powody takiej sytuacji są wielorakie:

Wystaje:

W zasadzie mechy jako broń mają tylko jedną zaletę, która sprawia, że pojawiają się w tylu tytułach: ładnie i imponująco wyglądają. Niestety jest to też pierwsza z przyczyn, dla których nigdy nie pojawią się na prawdziwym polu walki. O ile bowiem dobra prezencja jest zaletę w grze, tak na polu walki niekoniecznie. Wręcz przeciwnie: generał-szogun Stanisław Koziej wymienia za Clausewitzem osiem warunków niezbędnych do powodzenia na polu walki. Są to: przewaga, celowość działań, ekonomia sił, inicjatywa, szybkość manewru, współpraca między rodzajami wojsk oraz zaskoczenie.

Teraz powiedzcie mi, jakie zaskoczenie osiągnąć można za pomocą czegoś, co widoczne jest z wielu kilometrów, nawet w terenie leśnym i zabudowanym?

Mechy posiadają różne rozmiary, zależnie od świata, z którego pochodzą. Relatywnie nieduże mają jakieś 4 metry wysokości. Te pochodzące z uniwersum Mechwarriora od 7 do 17 metrów wysokości. Tytany z Warhammera 40K od 15 do 60 metrów, choć bywają i takie na 150 metrów. Konstrukcje takie niestety raczej nie zapewniają zaskoczenia, uzyskać mogą je tylko w bardzo specyficznym terenie (w górach), wszędzie indziej widoczne będę już z wielu kilometrów. Dlatego zresztę współcześni producenci pojazdów wojskowych starają się unikać konstrukcji wyższych niż 2,5 metra. Co gorsza maszyny takie nie tylko staną się łatwym celem dla wszystkich czolgów, wyrzutni rakiet i dział w okolicy, to jeszcze ich obecność zdradzi obecność wszelkich sil wsparcia.

Tak wiec samo ich pojawienie się na polu walki wystarczy, by doszło do masakry. Niestety nie tej strony, co trzeba. Tak więc widzę tylko jeden cel istnienia mechów: ściąganie na siebie ognia.

Może się wywrócić:

Podwozie generalnie jest najsłabszy elementem każdego wozu bojowego. O ile bowiem sam kadłub trudno jest zniszczyć, a pancerz często jest niemal niemożliwy do przebicia bez używania wyjątkowo wyrafinowanych środków bojowych, tak przestrzelenie kola, czy zerwanie gąsienicy jest relatywnie łatwe przy pomocy nawet i zwykłego granatu. Podobny problem maja tez i mechy. Z tym, ze mechy niestety poruszają się na nogach.

Taki układ motoryczny, mimo zwiększonej możliwości forsowania przeszkód jednocześnie nie gwarantuje zbyt dużej przyczepności. W skrócie: o ile czołg z przestrzeloną gąsienicą zatrzyma się, tak mech bez nogi najpewniej się wywróci. To niesie zagrożenie zarówno dla pilota (który może zostać przy okazji zabity) jak i dla jego otoczenia (np. jednostek wsparcia), na które pojazd może się wykopyrtnąć. Co gorsza mech nie musi zostać ostrzelany, by doznać uszkodzeń. Wystarczy ze źle stanie lub stanie na niepewnym podłożu, lub zahaczy o coś nogą... Wszystko to niesie za sobą poważne ryzyko wypadku.

Co gorsza nogi bardzo słabo rozkładają ciężar. Istnieje wiec bardzo poważne ryzyko, ze nogi czegoś tak wielkiego i tak ciężkiego (nawet małe mechy z Mechwariorra ważą po 50-100 ton) będą się zwyczajnie zapadać w gruncie, co raz, ze ograniczy mobilność maszyny, dwa, ze zwiększy jej skłonność do przewracania się.

Rozmiar i masa maszyny oraz potencjalnie ograniczona widoczność z kokpitu niosą też inne zagrożenia. Otóż ewentualne wojska towarzyszące mechom mogą po prostu zostać rozdeptane.

Ciąg dalszy na Blogu Zewnętrznym.