W zeszły piątek gościłem na XXX Polconie. To był mój pierwszy raz na konwencie, więc wszyscy byli delikatni W sali literackiej uczestniczyłem w spotkaniu autorskim z Mają Lidią Kossakowską, autorką najbardziej różnorodnej i ciekawej polskiej fantastyki. Autorka wspomniała, że może będą anioły, więc opłacało się tam być! Wziąłem autograf od pisarki oraz od prowadzącej spotkanie Elin Kamińskiej (bo jestem chciwym draniem), niestety zamieszczony w notesiku, a nie w książce pióra Kossakowskiej, gdyż wszystkie jej dzieła wypożyczałem w bibliotece. Maja Lidia Kossakowska wspomniała, że może będą anioły, więc opłacało się!Natomiast dzień wcześniej powstał ten tekst.

Powieści fantasy często tworzone są w oparciu o jakieś mitologie i wierzenia. W ?Sadze o wiedźminie? Andrzeja Sapkowskiego są to wierzenia tak nam bliskie, bo słowiańskie oraz mit arturiański, w ?Khai z krainy Khem? Briana Lumleya wierzenia egipskie. Maja Lidia Kossakowska sięgnęła natomiast po mitologię jakucką i wierzenia ludów syberyjskich. Tak powstała ?Ruda Sfora?.

Głównym bohaterem powieści jest Ergis młody człowiek, który ma zastąpić swojego dziadka Kitej Serkena na stanowisku szamana naslegu. Traf chce, że Dyraj Bogoj odbiera mu tę szansę udając przed ludźmi opętanie przez duchy i przebieg szamańskiej choroby. Na jego nieszczęście duchy zaczęły się gniewać i same wybrały Ergisa na przyszłego szamana. Dyraj wraz ze złowieszczym nożownikiem, Rosjaninem Wasylem otruwa chłopca, ten natomiast umierając przenosi się do zaświatów, jak to się dzieje z szamanami, którzy chcą zdobyć moc i uzdrawiać innych.

W Drugim Niebie poznaje swojego rumaka Bębenka, który jest jego szamańskim bębnem (bęben to podstawowy instrument szamana, uosabia wierzchowca przenoszącego szamana w magiczną rzeczywistość) i razem udają się w podróż w poszukiwaniu zaginionej duży Ergisa. Po drodze dołącza do nich tupilak Iwaszka, pieśniarz Ellej i półbogini Tujaryma, razem zostają przez sytuację zmuszeni do uratowania upadającego świata przed tytułową Rudą Sforą.

Warto zaznaczyć jak wygląda w wierzeniach jakuckich świat. Otóż głównym elementem świata jest modrzew Ar Łuk Mas, na którym opierają się Dolny Świat (Podziemia), Środkowy Świat (Ziemia) i Górny Świat (Niebo). Całość przypomina gigantyczną piętrową paterę na owoce. Ruda Sfora, czyli zagrożenie jakiego nie znał świat przedstawiony powieści, zaraża jego oś, czyli święte drzewo Ar Łuk Mas, z tego względu Drugie Niebo, po którym podróżuje Ergis, nie wygląda tak jak w zasłyszanych przez chłopca opowieściach.

Wierzenia szamańskie są animistyczne, zakładają że w każdym przedmiocie, tworze natury, człowieku i zwierzęciu zamieszkuje dusza. Stąd w powieści nie brak duchów niedźwiedzi czy koni, majestatycznych rumaków Dżosogoja, boga drugiego nieba. Trzeba przyznać, iż szamański świat w jaki wprowadza czytelnika Kossakowska (sama będąca miłośniczką szamanizmu), jest niezwykle interesujący i egzotyczny. Co prawda musi opłynąć kilkadziesiąt stron, zanim odbiorca zdoła docenić i zrozumieć odmienny sposób postrzegania magii przez lud jakucki, ale kiedy już do tego dojdzie, nie pozostaje nic innego jak zachwycać się bogami i abaasami (demonami) zamieszkującymi Zaświaty.

Mocnym elementem powieści są postacie z jakimi czytelnik ma do czynienia. Poznajemy historię każdej z nich (oprócz Bębenka, który dopiero został stworzony), dzięki czemu lepiej rozumiemy ich motywacje i zachowania. Głównych bohaterów ukształtowały tragedie ? śmierć rodziny, wiernego rumaka, spędzenie pierwszych lat życia żywcem zakopany, uwięzienie przez najlepszego przyjaciela, powolna śmierć przez wbity w pierś pazur. Jednak mimo to młody szaman i spółka dzielnie walczą z przeciwnościami losu i stają do walki o losy całego kosmosu. Ergis jest młody i jeszcze naiwny, Bębenek to arogancki, gadający konik, Iwaszka jest niezbyt rozgarnięty, Ellej to ołonchosut i bohater gotów walczyć do końca, Tujaryma jest równie wojownicza, harda i uparta jak Ellej. Odbiorcy szybko zaczyna lubić każdego z bohaterów, utożsamiać się z nimi i kibicować na wyprawie.

Cała powieść ma jeden cel ? zaskoczyć czytelnika zakończeniem. Maja Lidia Kossakowska od początku dawała drobne sygnały, po których można się domyślać o co chodzi w lekturze, mimo to odbiorca i tak nie może wyjść spod wrażenia jakie wywołuje emocjonująca końcówka powieści, a szczególnie wyjaśnienie istnienia Rudej Sfory, jak się okazuje bardzo alegorycznego adwersarza.

Jeśli od wakacji oczekujesz przygody w egzotycznych klimatach, poznania ciekawych ludzi i innej kultury, ale z różnych względów nie mogłeś zwiedzić świata, lektura ?Rudej Sfory? z pewnością Ci to wynagrodzi, w dodatku z nawiązką.

PS: Drangirze, nie jestem standardowym przykładem zespołu napisz powitanie i zwiej, po prostu w ciągu dnia mam mnóstwo obowiązków. I tak, wrzuciłem coś starego, odgrzewanego, żeby nie było pusto, a kolejny tekst dodam niedługo, jak go przemyślę. Serdecznie wszystkim dziękuję za powitanie