Tak, zbliżamy się do końca ostatniego dnia. Przed nami już tylko sekwencja końcowa, która jak zawsze w Zeldach 3D jest znakomita, ale wcześniej trzeba było zwiedzić ostatni, czwarty obszar, który bezczelnie hajpowałem przez cały ten czas: Ikana Valley i Stone Towers. Te lokacje uważam za najbardziej klimatyczne w całej Majora's Mask, a Stone Tower mam za jedną z najbardziej klimatycznych lokacji w Zeldach w ogóle.

Ikana Castle, choć jest malutkim labiryntem z kilkoma powtarzanymi przeciwnikami i zagadkami, to jednak nadrabia niesamowicie dwoma rzeczami: muzyką oraz bossem. Nad bossem, grając po raz pierwszy, siedziałem bardzo długo, bo nie mogłem zrozumieć w jaki sposób go pokonać ? jest to smutne i dość krępujące wyznanie, i niestety prawdziwe. Dodatkowo pokazałem jeden z wielu ukrytych szczegółów w Majora's Mask, związany z ubieraniem określonych masek, zakładając maskę Skull Keety i gadając ze Skeleton Kingiem - takich ciekawych sytuacji czy wręcz krótkich scenek jest jeszcze w grze parę poukrywanych, ale niektóre wymagają jednak pewnego backtrackingu. Zresztą w grze jest jeszcze parę szczegółów, których nie pokazałem, jak np. Anju wychodząca drugiego dnia nad rzeczkę z parasolką, co szczerze mówiąc łatwo przegapić i nigdy tego nie zobaczyć, ale kto by śledził wszystkich mieszkańców Clock Town przez wszystkie trzy dni, ha ha.

No ale jak się już pośmialiśmy, to trzeba się udać do Stone Tower Temple. Dojść tam można wspinając się po Kamiennych Wieżach, gdzie wymagane jest nadużywanie Hookshota i Elegy of Emptiness, praktycznie do przesady i znudzenia, ale jasny gwint ja uwielbiam tę lokację. Oprócz genialnej muzyki, słychać też wycie ReDeadów w tle - podczas normalnej wspinaczki ich nie spotkamy, trzeba troszkę poszukać by się do nich dostać, dlatego uważam że zostały dodane głównie dla dodania szczypty ponurego klimatu.

Samo Stone Tower Temple jest genialne. Przechodzenie tego po raz pierwszy jest świetne samo w sobie ze względu na mechanikę świątyni, której w tym tekście nie chcę zdradzać bo to trzeba zobaczyć, ale klimat labiryntu jest tworzony przez: muzykę, obydwie jej wersje; kolorystykę świątyni, która jako jedna z niewielu lokacji w grze ma stonowaną kolorystykę, oraz przez to że jest labiryntem otwartym - czyli widać niebo oraz zmieniającą się porę doby i może nas tam zastać noc czy deszcz dnia drugiego. Trudno mi coś więcej napisać na temat Stone Tower Temple, bo to znowu jest coś, co trzeba doświadczyć - najlepiej grając, ale jeśli ktoś nie chce albo nie może, to niech chociaż obejrzy i usłyszy.

Jutro nagrywam finałowy odcinek letsplaya. Trzymajcie kciuki.