W tym odcinku przechodzę pierwszy labirynt w grze. Nie jest on jakiś specjalnie długi czy skomplikowany, raczej ma za zadanie nauczyć gracza o co w ogóle chodzi z tymi zagadkami i przeciwnikami którzy coś tam atakują. Mimo że nie spieszyło mi się specjalnie z przechodzeniem, to i tak udało się to skończyć w miarę rozsądnym czasie. Na końcu czeka rzecz jasna boss, banalnie łatwy do pokonania, dlatego walka z nim też jest ekstremalnie krótka. Potem są scenki z opowieścią Deku Tree oraz krótkie pożegnanie z Sarią, które - jak mówię na filmiku - w trwającej 30 sekund scence bez żadnych słów czy tekstu przekazuje naprawdę dużo.

Co do wspominek - do tego labiryntu dorwałem się w piątkowy poranek. Dungeon ten ma fajny klimacik, potęgowany przez fakt, że dla wielu graczy dorwanie się do tej gry to było spełnienie wieloletnich marzeń. Znajomy, o którym wielokrotnie wspominałem przy okazji letsplaya FF7, powiedział mi kiedyś że Inside the Deku Tree to prawdopodobnie jego ulubiony labirynt, właśnie ze względu na uczucie: "tak, wreszcie gram w Ocarina of Time". Moim ulubionym labiryntem w tej grze jest Forest Temple, ale w ten piątkowy poranek dopiero rozpoczynałem przygodę i w swej naiwności nawet nie przypuszczałem, co później nastąpi. Tego samego dnia przeszedłem jeszcze drugi labirynt (dojdę do niego za parę odcinków) z równie prostym bossem, co ten tutaj. Mimo wszystko muszę wyznać: grając pierwszy raz poległem na Gohmie, czego wstydzę się do dzisiaj. Po prostu zdążyła wypuścić te pająki i nie mogłem się od nich opędzić, stąd zgon. Smutne, ale prawdziwe.

wiem o tej serii tylko tyle, że jest

Jak sobie myślę o rzeczach które chcę prezentować to wychodzi na to, że będą to głównie jRPG i gry na Nintendo 64 (czyli generalnie rzeczy niezbyt popularne w Polsce, ale znane na świecie), więc jak najbardziej będziesz mógł nadrobić: szczególnie że Majora's Mask, Wind Waker i Twilight Princess też chcę pokazać.

podoba mi się ta muzyka w pierwszym labiryncie

Muzyczki w labiryntach OoT (i Majora's Mask rzecz jasna też, w kolejnych częściach według mnie już niekoniecznie) nierzadko są po prostu hipnotyczne. Elano w swoim blogowym tekście o OoT 3D wspomniał o muzyce z Forest Temple i to już nie jest rzecz dla słabych umysłów (tak, obok Spirit Temple to moja ulubiona labiryntowa muzyczka z OoT, tylko tę ze Stone Tower Temple w Majora's Mask lubię bardziej).

Słuchając tego letsplaya odnoszę wrażenie - i nie jest to w żadnym razie atak - że cofasz się w pewnym sensie do czasów młodości; Mimowolnie zmieniasz sposób mówienia, słownictwo. Pewnie podczas montażu sam to zauważyłeś

Jeśli chodzi o infantylne teksty to zawsze sypię nimi podczas grania, kto pograł ze mną więcej w Dota 2 ten będzie w stanie zaświadczyć - cały dzień muszę być poważny, to przynajmniej podczas grania się zrelaksuję. Jeśli porównujesz do mojego lp FF7, to tam było więcej gadania o fabule i nie było czasu na rzucanie durnymi tekstami, tutaj (i przy kolejnych grach na N64) będzie go całkiem sporo, więc uwaga.
Natomiast co do wracania pamięcią do grania sprzed lat to na pewno ma to miejsce - trzeci odcinek lp wyszedł mi na 53 minuty, bo szwendałem się po lokacjach, gdzie nie byłem od wielu lat, i nawet zatrzymuję się na chwilę w Temple of Time by posłuchać muzyki - bez sensu, bo przecież nagrywam, ale nie mogłem się powstrzymać.