Bollocks - czyli jak brytyjska prasa celebruje powrót Monty Pythona

Wpis opublikowany przez bielik42 Czerwiec 20, 2014

860 wyświetleń

Bollocks - czyli jak brytyjska prasa celebruje powrót Monty Pythona

Jak zapewne wiecie ? ?Latający Cyrk Monty Pythona? uważam za świętość komedii, dlatego też me emocje, związane z ogłoszonym kilka miesięcy temu powrotem grupy na scenę, były dosyć? burzliwe. Natychmiast rzuciłem się na strony z biletami, które pękały pod naporem setek tysięcy innych miłośników mówienia ?Ni!? i skeczu z papugą. Biletu nie zdobyłem, choć miałem w sobie odwagę, by zapłacić te 70 funtów za dobre miejsce i samotnie pojechać do Londynu 20 lipca ? niestety, nie udało się (ale mam bilet na pokaz w Rotterdamskim kinie). Kilka dni temu brytyjski ?Time? opublikował obszerny wywiad z członkami ?Monty Pythona? i choć całość ma raczej spokojny przebieg, to znalazło się w tym tekście parę świńskich zagrywek, ale po kolei?

Do pierwszego od 40-lat oficjalnego ?Reunion? Pythonów coraz bliżej, tak więc i kampania marketingowa z mozołem zaczyna pracować ? poza wrzucanymi na fb fotkami z przygotowań do występu, grupa komików postanowiła udzielić wywiadu dla jednego z wiodących brytyjskich magazynów ? ?Time?. Poza zbiorowym wywiadem, będącym raczej krótką wymianą żartobliwych odpowiedzi na typowo dziennikarskie pytania, możemy przeczytać wywiady z każdym z Pythonów osobno, listę najpopularniejszych skeczy, zdanie brytyjskich celebrytów na temat ?Cyrku?, komentarz producenta i to by było na tyle ? jak na zwykły wywiad to i tak sporo. Wywiad zbiorowy jest najweselszy ? Pythoni narzekają, żartują lecz także mówią krótko i zwięźle, dużo więcej dzieje się w osobnych wywiadach.

Wywiady te nie należą do zbyt rozbudowanych ? pytający zadaje około dziesięciu pytań, Pythoni odpowiadają zaś różnie. Problem w tym, że dziennikarz działa bardzo sprytnie ? pomiędzy pozornie błahymi pytaniami typu ?Ulubiony skecz?? zadaje także pytania ?drażniące? ? dla przykładu każdemu Pyhonowi wspomina, że Palin powiedział, iż ?większość z tego, co stworzyli, to badziew?, lub ?Gilliam uznaje powrót Pythonów za depresyjny? oraz najważniejsze ? ?Robicie to dla pieniędzy?. Na całe szczęście nasi ukochani komedianci mają za sobą całkiem sporo medialnych trudów, więc podpuszczać się nie dają. To, co mnie zaniepokoiło, to typowo brudna robota dziennikarska, budząca niesmak w ustach.

Zacznijmy od ostatniego zarzutu, czyli pieniędzy. Jak złośliwie stwierdził John Cleese: ?Pokażcie mi dziennikarza, który pracuje za darmo? i miał tu całkowitą rację ? jednym z głównych powodów powrotu ?Latającego Cyrku? są właśnie pieniądze. Otóż rok temu producent legendarnego ?Monty Python and Holy. Grail? wytoczył Pythonom proces o należne mu kwoty z zysków przedstawienia scenicznego ?Spamalot?, bazującego właśnie na wspomnianym filmie. Jakkolwiek irytujące te zarzuty by nie były ? grupa przegrała sprawę, co zaowocowało sporą sumą do spłacenia poszkodowanemu. Poza tym Cleese wciąż opłaca alimenty, a Jones hipotekę, więc pieniądz się przyda. Oczywiście to doskonały temat dla tabloidów i tego samego dnia, gdy bilety trafiły do sprzedaży, ?Daily Planet? opublikowało pełen zawiści tekst o łasych na pieniądz komikach. Podobnie zareagował ?Time?, umieszczając wśród swych pytań wspominkę o tym, że Terry Gilliam rzekł, iż ?Monty Python się sprzedał?. Brzmi to groźnie i na dodatek obraźliwie, lecz jak dowiadujemy się z wywiadu z Gilliamem ? to była najprostsza manipulacja słowna. Gilliam rzeczywiście rzekł: ?Monty Python sprzedał się? w 43 sekundy?, bo dokładnie tyle czasu było potrzebne, by wyprzedać wszystkie bilety na występ Pythonów na arenie O2 w Londynie. Nieładnie, panowie dziennikarze.

Sprawa jednak nadal cuchnie, pomimo powyższych wyjaśnień. Musicie wiedzieć, że pomiędzy Pythonami istniały spore spięcia, pomimo ciepłego orzeczenia, iż ?jesteśmy jak rodzina?. Piąty sezon ?Latającego cyrku? był tworzony bez Johna Cleesa, co odbiło się na jakości dowcipów dość poważnie i stanowi to wciąż świeżą ranę. Poza tym Terry Jones niespecjalnie lubił Johna Cleese?a, a niemal wszyscy Pythoni mieli pewne pretensje do Terry?ego Gilliama, że ponoć ?wywyższa się artyzmem? ? powód jest prosty ? tylko jemu się udała kariera reżyserska, Jones kręcił dużo słabsze filmy, a Cleese, Idle oraz Palin zazwyczaj występowali niż tworzyli. Najmniej awantur dotyczy Michaela Palina, którego zdają się lubić wszyscy, co jest jak najbardziej zrozumiałe, bowiem Palin to osobnik bardzo urokliwy, a do tego ma niezłe doświadczenie w podróżowaniu. W każdym razie wyżej wspomniane spięcia trafiły do wywiadów, w celach oczywiście prowokacyjnych, lecz dzięki sprytnej argumentacji aktorów żaden z nich nie rzekł nic obraźliwego na temat kolegów.

Czytałem te artykuły z zapartym tchem, czasami przecierając oczy ze zdumienia wymyślnymi sposobami, którymi posługiwał się dziennikarz, aby tylko wykrzesać w swych rozmówcach złość lub gorycz. W swym asortymencie miał nie tylko garść plotek, lecz także przekręty słowne ? najbardziej znaczącym jest wspomniane zdanie, o ?depresyjnym? nastawieniu Gilliama. Zdanie to zostało wycięte z wywiadu z Gilliamem i nie odzwierciedla faktycznego przekazu, który miał na myśli Gilliam ? jeżeli zerkniemy do tekstu, to okaże się, że ?ponowne połączenie wpływa na mnie depresyjnie, albowiem zaczynam wspominać dawne lata ?Cyrku? i uświadamiać sobie, że te czasy już nie wrócą?. Ech, ci dziennikarze?

Na koniec rzec mogę, iż wywiady (pomimo świństw ?Time?a?) są warte uwagi i każdy miłośnik Monty Pythona powinien sobie przeznaczyć na nie z pół godziny, oczywiście o ile zna angielski. Link do wywiadów ? Tutaj, a ja w napięciu czekam na 20-stego lipca, gdy zasiądę w kinie i zobaczę po raz pierwszy Hiszpańską Inkwizycję na scenie, bo co jak co, ale tego się nie spodziewałem.