Wpis opublikowany przez LaserGhost
567 wyświetleń
[media=]
Demko powyżej w dużej mierze definiuje wczesne lata '90 dla mnie. Raz, że zostało wydane u szczytu popularności Amigi w 1992 r., kiedy klony IBM jeszcze miały dużo do nadrobienia w porównaniu z multimedialną "przyjaciółką". Dwa, to sama oprawa - Norwedzy ze Spaceballs zamiast bawić się w skomplikowane procedury, po prostu zrobili technicznie dość prosty, ale wizualnie przyjemny w odbiorze teledysk do szybkiego techno. Co ciekawe, tanczące postacie to nie są narysowane odręcznie wektory, tylko zrotoskopowana tancerka, znajoma jednego z autorów, która nawet była w swym rodzimym kraju nagradzana w konkursach tańca współczesnego.
Oczywiście, na platformie na której pojawiły się takie koderskie cuda jak Desert Dream, dużo grup potraktowało SOTA jako przykład "skundlenia" sceny i przykład robienia dem "pod publikę" - ładnych wizualnie, z wpadającą w ucho muzyką i "popową" otoczką, zamiast przekraczać kolejne technologiczne bariery poczciwej "pięćsetki". O koderze i muzyku dema, Dull, pisał Chaos z Farbrausch: "Po co on tworzy dema? Powinien wziąć kamerę wideo i tworzyć wideoklipy NIC nie jest w czasie rzeczywistym w tym demie (...) Jeżeli ci się to podoba, oglądaj MTV, dostaniesz coś lepszego." Ale swoje narzekania mogli wylewać jedynie w magazynach dyskowych, a demo i tak zdobyło pierwsze miejsce na The Party oraz zostało pewnym symbolem demosceny z połowy ostatniej dekady XX wieku.
3 komentarze
Rekomendowane komentarze