Arcania: Upadek Setarrif - recenzja (hejt)
Entry posted by OriginalKondzio
1,459 views
Gothic 1 i 2 z dodatkiem Noc Kruka, są to na pewno najlepsze gry jakie grałem w swoim życiu. Gothic 3 nie powalił mnie na kolana, czy tam na łopatki, zaś jego dodatek, Zmierzch Bogów (nieoficjalnie nazywany Zmierzch Bugów) owszem, ale niestety przez swoją beznadziejność. Arcanie uważam za dobrą grę ale za słabego gothica. Zaś "to coś"... to już absolutny koszmar!
Grę kupiłem podczas premiery. Dopiero teraz (przechodząc ją po raz drugi) odważyłem się napisać recenzję. Co mnie podkusiło żeby to kupić? Chyba Beliar!!! Jest to samodzielny dodatek do Gothica 4 czyli Arcanii, oznacza to że działa on bez podstawowej wersji gry. Nie wiem jaki był zamysł twórców, tworząc tą grę, choć domyślam się że chodziło im o nasze portfele. Od strony technicznej jest to Arcania... czyli tu nie mogę się doczepić. Grafika nadal stoi na wysokim poziomie, dźwięki nie są najgorsze, a polski Dubbing dość udany. Dobre słowo kieruje też niektórym widokom (Zniszczone Setariff, screen poniżej). I jeśli mam być szczery to praktycznie tyle zalet. Dalej jest prawdziwa katorga.
Na samym początku gry wybieramy jedną z dwóch opcji. Tworzymy nową postać bądź wybieramy tą którą zakończyliśmy ostatnie przygody pasterza z Feshyr, ja wybrałem tą pierwszą opcje. Wtedy pojawił się wybór klasy: mag, paladyn lub łowca. Tutaj również wybrałem pierwszą opcje. I zaczęła się moja... "przygoda". Rozpoczynamy ją rozdaniem punktów umiejętności, nasza postać już jest "wykoksowana" praktycznie na maxa.
Fabuła jest po prostu beznadziejna. Przyszedł demon i zaatakował Setraiff, zaś my go musimy zgładzić. Tyle, jedno jest pewne, ktoś to pisał to na kolanie. Po drodze, jak to w RPG'ach bywa możemy rozwiązać zadania poboczne! W tym DLC możemy ich wykonać aż 3!!! One również są fatalne. Nie mogę nazwać tej gry, RPG'iem ponieważ nie ma tu praktycznie żadnego otwartego świata. Idziemy po prostu jedną ścieżka (no przepraszam możemy wejść do paru jaskiń... chyba 3-4, które są małe i bez żadnego polotu) i zabijamy wrogów.
W końcu dotrzemy do Setariff, które jest całkowicie zrujnowane. I tu dość spora niespodzianka (dla urozmaicenia pozytywna). Możemy, a nawet musimy, wcielić się w skórę naszych dwóch przyjaciół. Są to nasi starzy kumple, a dokładniej Lestern i Gorn. I choć Lesterem chodziło mi się strasznie przyjemnie, to Gornem pokierowałem max. 5-10 min które polegały na bezmózgim zabijaniu. I tak naprawdę to tyle. Później chodzimy po jakiś idiotycznych katakumbach i zabijamy bossa. Koniec. Fatalne 3 h. Nie polecam tego nikomu, jest to tylko strata czasu. Straciłem już całkowicie wiarę że stary dobry Gothic wróci. Jedyne co zrobiłem po skończeniu tej słabej podróby gothica, to odinstalowanie i zainstalowanie drugiej części tego "prawdziwego Gothica".
Podsumowanie:
+Kierowanie Lesterem było bardzo przyjemne
+Oprawa Audio-Wizualna
+Czasem pojawi się dość ładny widoczek
-To nie Gothic
-Idiotyczna fabuła
-Brak otartego świata
-Tylko 3 zadania poboczne do tego równie słabe jak sam główny wątek fabularny
-Nuuuudy
-Krótka (choć to w sumie zaleta)
2+/10
9 Comments
Recommended Comments