Występują: Jeff Bridges, Robin Williams, Mercedes Ruehi, Amanda Plummer, Lara Harris,

Minęło kolejne dziesięciolecie, świat opanowała magia lat 90?tych, a Terry Gilliam i tak kontynuował swoją krucjatę przeciwko alienacji człowieka w świecie technologii. Tym razem robi to przy pomocy dwóch kompletnie różnych osób, pochodzących jakby z dwóch krańców rzeczywistości. ?Fisher King? jest na tle innych filmów dziełem wyjątkowym, a zarazem niezwykle ryzykownym, ponieważ to pierwszy film Gilliama bez udziału któregokolwiek z Pythonów, oraz pierwszy na podstawie czyjegoś scenariusza.

Jack, love of my life, you hate people.

Jednym z głównych bohaterów jest grany przez Jeffa Bridgesa (?Big Lebowski?) prezenter radiowy o imieniu Jack. Należy on do jednych z najbardziej wpływowych ludzi w mieście, a już niedługo ma się wkręcić w tworzenie filmu. Ma dziwny związek z niejaką Anną (Mercedes Ruehi), mieszkającą w wypożyczalni DVD i darzącą Jacka uczuciem, lecz jednocześnie obawiającą się złych nawyków swojego ukochanego. Pewnego dnia, podczas jak zwykle złośliwej, wrednej i bezczelnej audycji słowa Jacka wpływają na jednego ze słuchaczy w ten sposób, że łapie on za strzelbę i morduje bezbronnych ludzi w pobliskiej restauracji. Oczywiście kariera Jacka od tego punktu drastycznie chyli się ku upadkowi, a on sam zmuszony jest do krycia się przed mediami. Przez tą wyjątkową banicję bohater gorzknieje i robi się jeszcze bardziej złośliwy dla otaczającego go świata. Do czasu?

I?m knight of special quest

? a właściwie dnia, w którym poznaje Perry?ego (Robin Williams) ? zwariowanego dawnego wykładowcę, który pewnego dnia siedząc na klozecie doznał objawienia od Boga. Od tego momentu jest on samozwańczym rycerzem, poszukującym świętego gralla. Żyje na śmietnisku, w wyjątkowo zagraconej piwnicy, lubi biegać nago po parku i czasami widuje nadjeżdżającego karmazynowego jeźdźca ? symbol zła i zepsucia. Jack poznaje go przypadkiem, ale ten przypadek z czasem przeradza się w przyjaźń, a później w prawdziwą, braterską miłość. Jack zatrudnia Perry?ego w swojej wypożyczalni (gdzie słyszymy później z jego ust słowa ?Wszystkie filmy polskie są nudne?) i pomaga mu w zdobyciu wymarzonej dziewczyny, a także i gralla, umieszczonego w posępnej posiadłości nieznanego z imienia bogacza.

A very nice psychotic man

Okazuje się, że będący tak opanowany wyobraźnią, że aż szalony Perry, ma dobroczynny wpływ na stwardniałego, wyobcowanego Jacka. Ich różnice działają kojąco, pozwalają im się dopełnić, wyleczyć. I jak Perry stara się pozbawić Jacka nienawiści do ludzi, tak Jack chce pomóc Perry?emu powrócić do społeczeństwa, które on opuścił na rzecz poszukiwania Gralla. Łączy ich też jedna, bardzo silna, więź, lecz nie chcę wam jej zdradzać. Fabuła znów ma zacięcie moralizatorskie, lecz jest dużo mnie j Gilliamowska, choćby przez znacznie mniejszą ilość świetnej scenografii. Zdarzają się tu rzeczy, które bez mrugnięcia okiem przypisałbym do Gilliama ? choćby wspomniany karmazynowy jeździec ? ogromny, otoczony kłębami dymu potwór, łączący ciało z techniką.

I?m hearing horses!

Niestety poważna otoczka znacząco ograniczyła brytyjski humor do zaledwie kilkunastu smaczków, z czym większość z nich ma zacięcie damsko-męsko-erotyczne. Trochę mi tego szkoda, choć trzeba tu oddać honory twórcy, że nie stara się on teraz wywołać przede wszystkim śmiechu, lecz łzy, i to dużo częściej, niż przy okazji ?Barona [?]?. Powołanie się na zło cywilizacji, morderstwo i szaleństwo działa odświeżająco na nieco zakurzoną formułkę przyjaźni dwóch kompletnie innych istot i wynikających z niej zabawnych sytuacji. Niektóre sceny to prawdziwy majstersztyk, jak na przykład moment, gdy Perry stara się dogonić Lydię w zatłoczonym dworcu. Wtem zaczyna grać muzyka, a wszyscy ludzie ruszają do tańca, tworząc piękną alegorię.

Did you lose your mind all at once, or was it a slow, gradual process?

W ?Fisher Kingu? zawarto też ciekawe spojrzenie na życie kilku osób w nowoczesnej metropolii. Jack na początku żyje w luksusie, lecz wciąż nie jest szczęśliwy, pomimo tych wszystkich pieniędzy. Perry to zamknięty w śmieciowej zbroi czubek, walczący z młokosami i żyjący we własnym świecie, lecz dzięki temu wciąż się śmieje. Anna czuje, że z Jackiem nie łączy jej nic trwałego i niejako żyje na krawędzi rozejścia się, lecz trwa przy nim na dobre i na złe. Zaś Lydia (ukochana Perry?ego) to zwykła, szara mieszkanka gigantycznej metropolii, której życie jest szare, logiczne i pozbawione szaleństw. Wszystko robi w rutynie i zachowuje wszelkie zakazy, wbite jej do głowy przez rodziców. Życie tych wszystkich ludzi zmienia się pod wpływem wyobraźni, szerzonej przez Perry?ego w tempie zastraszającym.

I only knew that you were thirsty.

A więc z jednej strony mamy już oklepany temat wpływu wyobraźni na nasze życie, a z drugiej podany w wyśmienitej otoczce tragikomedii ze świetnym duetem aktorskim na czele. Technikalia stoją jak zwykle na wysokim poziomie, historia nie nudzi, a nawet wzrusza wielokrotnie, dając nam przekaz za przekazem, ciągnąc nieskończoną naukę moralnego życia. Ten film, jak żaden inny, ukazuje bezsens egoizmu i zamknięcia, uczy mas, byśmy nie wykorzystywali swoich sił pochopnie i bez uwagi na dobro innych. Wyszła z tego piękna, prosta opowieść, niemal bajka, lecz to było raczej odsapniecie po efektownych ?Przygodach Barona Munchausena? i zebranie sił przed? no właśnie, czy wiecie, przed czym?

Polecam, jeżeli zbyt często nienawidzicie ludzi.