Wpis opublikowany przez bielik42
1618 wyświetleń
Podążając za... Terrym Gilliamem cz. II - Ziemniak miłości (Jabberwocky)
Jabberwocky
Występują: Michael Palin, Anette Badland, Warren Mitchell, Max Wall, Terry Jones, Terry Gilliam.
Dwa lata po niesamowitej średniowiecznej przygodzie Monty Pythonów z legendami arturiańskimi, reżyser Terry Gilliam postanowił powrócić do średniowiecza, lecz już bez wsparcia logo ?Latającego Cyrku?. Jest to projekt osobny, lecz niepozbawiony uroków pamiętnego serialu, a przede wszystkim wyśmienicie absurdalnego humoru. Chowajcie swoje ziemniaki ? zapraszamy do krainy głodem i krwią płynącej.
Mam na imię Dennis i jestem skromnym posiadaczem ziemniaka
I keep your potato.
Dennis nie jest kimś wyjątkowym. Wychowany w małej wiosce przez ojca rzemieślnika-bednarza, spędzał swój czas z pewnością nie na kształceniu rozumu, lecz próbach uwiedzenia pięknej Gryzeldy, która, hmm, ilością ciała nie grzeszyła. Mimo że Gryzelda bardziej interesuje się obiadem niźli uczuciami Dennisa, nasz bohater nie traci nadziei, bo jego ojciec już jest prawie nogą w grobie, a wszystko, co ma, zapewne pozostawi jemu. Tak się jednak nie dzieje, gdyż rodzić doskonale wie, że jego syn jest zidiociałym lizusem, a pozostawiona spuścizna szybko zostanie zatracona. Zrozpaczony Dennis udaje się do miasta, aby zarobić na siebie i zdobyć miłość Gryzeldy, która na odchodne ciska w niego zepsutym ziemniakiem, co biedak bierze za romantyczne podarowanie mu amuletu-dowodu miłości.
A w mieście dzieje się źle ? straszliwy potwór atakuje pobliskie wioski i pożera myśliwych, odcinając mieszkańców zamku od żywności. Nie dziwota, że gdy straż znajduje przy Denisie ziemniaka, słyszy on, że ?mógłby żyć na nim przez tydzień!?. Z jakiegoś powodu wioskowy naiwniak zostaje rycerzem i bierze udział w polowaniu na straszliwego Jabbersmoka, ale powodzenie misji pozostawię pod znakiem zapytania.
Turniej udał się bez wątpienia
Guards? kill that man?
Z powyższego opisu już możecie wysnuć wniosek, że zwykła produkcja fantasy to to nie jest. Cóż, ciężko pozbyć się montypythonowskiego nawyku parodiowania niemal wszystkiego, więc i tu Gilliam postanowił sparodiować podobne filmy w stylu Conana, czy innych napakowanych śmiałków. Bohater ?Jabberwocky? jest niczym, ale dzięki swej uroczej naiwności, ułomnym sprycie i masie szczęścia jesteśmy w stanie go polubić. No i gra go sam Michael Palin, a on zawsze potrafi dobrze wypaść, bo jego uśmiech jest iście rozbrajający. Konwencja filmu bawi, a co dopiero dialogi! One wprost roją się od gagów i absurdów, a także odnośników do klasyki fantastycznej, wszakże sam tytuł filmu to zapożyczenie z twórczości Lewisa Carolla.
Człowiek z kamieniem, czyli reżyser we własnej osobie
Dzięki powyższym zaletom nie jesteśmy w stanie dostrzec wybitnie małego zaplecza finansowego, który już wtedy nękał brytyjskich komików. Problem polegał na tym, że producenci nie wierzyli w sukces rdzennie brytyjskiej komedii, gdy na rynku niepodzielnie rządziły filmy akcji i thrillery. Ale się udało, a dzięki temu możemy podziwiać geniusz Gilliama w rozwijającej się fazie. Reżyser wypłynął na swoich rysunkach, co szybko odbiło się na jego twórczości, gdyż posiadał niezwykle wyczulony zmysł scenografii. To niesamowite, co ten człowiek potrafił uczynić z tak marną garstką pieniędzy, bowiem nic nie wytrąca nas z pochłaniania filmowego świata. Żaden błąd, żaden techniczny efekt czy nowoczesny zabieg. Brak tu ingerencji komputera ? jedynie ludzka praca i umiejętności, co oznacza gumowego potwora, ale ten jest wybitnie dostojny, a nawet przerażający.
Mgła podczas walki się przydaje, bo pozwala ukryć niedoróbki
- Look! It?s the nun in the guise of the Devil!
- No! It?s the Devil in the guise of a nun!
- Get her!
- Get him!
- GET THEM BOTH!
Muzyka i aktorstwo przypomina to, co widzieliśmy w Świętym Grallu, a więc oba stoją na przyzwoitym poziomie, z czym w ścieżce dźwiękowej też możemy doszukiwać się parodii. Po raz kolejny reżyser obśmiewa średniowieczne chrześcijaństwo, czego przykładem jest powyższy dialog pomiędzy fanatykami, którzy grupą szaleją po zamku i co jakiś czas palą przypadkowego heretyka. Kamera jak na tamte czasy jest dość stabilna, ujęcia płynne i ciekawe. Lecz to wszystko to tylko technikalia ? ?Jabberwocky? to prosta baśń średniowieczna, która nie niesie ze sobą żadnego ważnego przekazu, który w jakiś sposób wpływałby na nasze poglądy. No, chyba że wyznajemy kult ziemniaków, ale to margines. Na film z przesłaniem trzeba było czekać jeszcze cztery lata, do premiery ?Bandytów czasu?, lecz nie oznacza to, że opisywany tu film należy skreślić. Bynajmniej. ?Jabberwocky? to wspaniała zabawa dla całej rodziny, choć jest tu kilka scen krwawych (nawet w zabawny sposób), a barman chętnie dobiera się do swojej obdarzonej przez naturę żony, wiec pięciolatkom seansu nie polecam. Każdy, kto ma w sobie na tyle autoironii i zrozumienia powinien film obejrzeć, gdyż w brytyjskim humorze pewne rzeczy są stałe ? bez lekkiego podejścia i odrzuceniu dosłowności lepiej nie podchodzić, bo ze zrozumienia będą nici.
Czy Dennis osiągnie swój "cel"?
Nie dla fanatyków ślizgania się na skórce od banana, ani dla tych, którzy za szczyt humory biorą wulgaryzmy wypowiadane publicznie. Przyjemne, miłe i inteligentne ? oto jakie żarty serwuje nam Terry Gilliam w swej bajecznej produkcji. A w następnym odcinku przemierzymy czas w poszukiwaniu skarbów i powrócimy do bycia dzieckiem.
Zwiastun
3 komentarze
Rekomendowane komentarze