Wpis opublikowany przez Arturzyn
1181 wyświetleń
Fajny kolażobrazek, nie? Postanowiłem, że [KSIĄŻKA] pojawi się1-2 w miesiącu, i nigdy w pojedynczych sztukach. Jakież to oceny dostały te dzieła? Zapraszam do czytania:
#Mgnienie ekranu (Terry Pratchett)
Jak to jest stworzyć książkę z artykułów zamieszczanych w gazetach w czasach, kiedy jeszcze byłeś w stanie zrobić przewrót w tył? Pan Pratchett pokazuje, że wystarczy mieć mnóstwo dobrych chęci, a zrobi się arcydzieło!
Mgnienie ekranu to zbiór opowiadań zarówno z, jak i spoza Świata dysku, i każde z nich ma typową dla tego autora cechę-poczucie humoru.
W dodatku, wciągają, niezależnie od długości, choć niektóre są wyjątkami.
Opowiadania "pozbierane" zostały z najróżniejszych gazet i czasopism i okresów-np. pierwsze z nich zostało napisane w wieku 13 lat-już wtedy pisał znakomicie.
Wspomniałem, że są wyjątki, jeśli chodzi o wciąganie, ale one potwierdzają regułę-np. Wysokie Megi mnie trochę nudziły, a Inkublamażu w ogóle nie zrozumiałem. I wytłumaczcie mi-dlaczego Rybki małe ze wszystkich mórz taki ma tytuł, skoro opowiada o wiedźmach?
Reasumując-przeczytaj, nawet jeśli nie czytałeś innych książek tego autora. Szybko, bo okaże się, że wszystkie tomy gdzieś mgnęły. 
9/10
+opowiadania Pratchetta
+z i spoza Świata dysku
+mnóstwo postaci, których wielbiciele dysku poznają
-niestety, nie czytałem za dużo Świata dysku (minus osobisty)
-Inkublamaż i inne opowiadania, których nie rozumiem/które mnie nudzą (minus osobisty)
#Książę Mgły (Carlos Ruiz Zafón)
Mówią że magia nie istnieje. To nieprawda. Istnieje, i otacza nas wszystkich. Wszędzie. Nawet w książkach. Magiczne, co nie? Ale co ma wspólnego książę z magią, do jasnej ciasnej?!?
Bohaterem gry jest 13-letni Max, który w dniu swoich urodzin musi wyjechać z powodu wojny nad morze. Tam zaprzyjaźnia się z pewnym chłopcem-Rolandem, który przedstawia mu miasteczko. Jednak od początku dziwne rzeczy się dzieją w tym miejscu-młodsza siostra przygarnia kota na dworcu (o którym można był było napisać więcej...), a wskazówki na zegarze kręcą się do tyłu.
Żeby nie było za fajnie, latarnik, dziadek Rolanda, ma do opowiedzenia ciekawą historię o Księciu Mgły, i ostrzega ich przed nim. Na domiar złego, wnuk latarnika i starsza siostra Maxa-Alicja mają się ku sobie, a figury w ogrodzie obok domu przyjezdnych poruszają się. A to nie koniec tajemnic.
To nie wszystko-Max odkrywa, że jego przyjaciel nie jest tym, kim jest (przeczytacie, zobaczycie),a Książę Mgły chce go zabrać, ponieważ przy "życiu" trzyma go jedna z najtrwalszych rzeczy na świecie-obietnica...
To kolejna świetna książka C.R.Zafóna, którą warto przeczytać, zaraz po Pałacu Północy. Inna sprawa, że pisanie walk bohaterów z "tymi złymi", nie za bardzo mu wychodzą. Happy end też jest średnio happy (ale happy-przeczytacie, zrozumiecie...), no i co się stało z kotem? Czyżby zniknął we mgle?
9/10
+polecam
+świetna
+fabuła
+zwroty akcji
+pierwsza książka autora
-KRÓTKA!!!!!!!!! (200 stron)
-co się stało z kotem
-finałowa walka
#Assassin's Creed: Tajemna krucjata (Oliver Bowden)
Yay! 3 część serii o asasynach! Nareszcie! Tylko jest problem-to prequel...
AC:TK opowiada o życiu Altaira, mistrza asasynów. A raczej- Niccolo, ojciec Marco, opowiada tę historię swojemu bratu. Bowiem Niccolo znał Altaira. I mówi o jego życiu...
Altair jest arogancki, pewny siebie i zadziorny. Jego mistrz dał mu zadanie, które, niestety, spartolił, i pozwolił na śmierć towarzysza przez swoją głupotę. To zachowanie będzie go wiele kosztować.
Szybko okazuje się, że darowano mu życie, ale musi pozbyć się 9 templariuszy, którzy są bardzo niebezpieczni dla zakonu. Nieraz i nie dwa ledwo ujdzie z życiem, a na domiar złego, zakochał się, oraz został zdradzony...
Poznajemy życie Altaira nawet wtedy, gdy jest już starym dziadkiem, ponieważ nawet wtedy obfitowało w wiele wydarzeń, które dla asasyna byłyby igraszką. Ale jak się ma 80 lat na karku... 
Wg mnie, Ezio jest ciekawszą postacią od protagonisty tej książki (pojawia się w króciutkim epilogu). Nie wiem też, po co O. Bowden "wymyślił" pomysł opowiadania historii przez pana Polo, skoro w poprzednich częściach nie było to potrzebne. Tak czy kwak, nadal to książka godna polecenia. Na szczęście nie ma przekleństw.
8+/10
+prequel serii
+zwroty akcji
+brak przekleństw
+asasyni rządzą
-Altair jest mniej ciekawszą postacią od Ezia
-który pojawia się na 1,5 strony
-pomysł z Polo
#Kapelusz pełen nieba';Wyprawa czarownic (Terry Pratchett)
Obie książki dzieją się w Świecie dysku oraz mają powtarzających się bohaterów.
W "Kapeluszu(...)" poznajemy Akwilę, która była wodzą Ciutludzi (którzy mieli prawdopodobnie debiut w innej książce), a teraz ma nowe problemy. Goni za nią Współżycz, a ona chce pracować u panny Libelli, która ma kłopoty z ciałami, a na dodatek zbliżają się próby czarownic.
Tak, zgadza się- Współżycz wstępuję w Akwilę, która nie ma pojęcia, jaka moc w niej drzemie. Ciutludzie, panna Libella i babcia Wheaterwax muszą ją ratować.
Wróg jest nie do zabicia, więc jak można go pokonać? Protagonistce uda się to- ale jak to zrobi? I czy wyrwie się ze szponów Śmierci?
We "Wyprawie(...)" bohaterkami są babcia Wheaterwx, niania Ogg i początkująca wróżka chrzestna Magrat. Muszą one powstrzymać Lily, która zagina baśnie do swoich potrzeb.
Wraz z czarownicami poznajemy kolejne lokacje ze Świata dysku oraz przeżywamy różne, śmieszne i niebezpieczne, przygody. Ale głównie te śmieszne.
Lily zaś wspomaga się lustrami, które zabierają część duszy. Uznaje się za dobrą wróżkę chrzestną, choć jej umiejętności przerażają. Czy trio czarownic da sobie radę? Oczywiście! Ale jak? I czemu wszędzie panoszy się Śmierć?
(obie)9/10
+humor
+postacie
+przygoda
+Świat dysku
+Śmierć jest dżentelmenem
-nie stwierdzono
#Dziennik cwaniaczka-trzeci do pary (Jeff Kinney)
Miłość niejedno ma imię, ale nie oszukujmy się-żadne nie brzmi jak Greg Heffley.
Hehehe, ta książka mnie śmieszy-co ja mówię, cała ta seria mnie śmieszy. Jak ktoś o niej nie słyszał, to nie wiem, czego słuchał. 
Greg nie ma łatwego życia-zbliżają się walentynki, a nie ma żadnej pary. Żeby ją zdobyć, jak zwykle chce wykorzystać Rowleya. Szybko okazuje się, że średnio im to wychodzi. Na domiar złego, do Heffleyów przeprowadza się wujek Grega, życiowy nieudacznik, który prosi o dach nad głową.
Nastolatkowi zebrało się również na wspomnienia, jak był jeszcze tak mały, że jeszcze się nie urodził, i żałuje, że teraz tak nie jest. Wszystko okraszone wspaniałymi rysunkami.
Książka krótka (chyba połowa to obrazki), recka też krótka. Jeśli ktoś nie czytał, niech idzie to zrobić. Jeśli tak... to zapierniczaj to sklepu i kup, bo uśmiech gwarantowany. I to nietrzeci do pary.
9/
+humor
+ciekawi bohaterowie
+zawsze fajna historia
+fajne rysunki
-ale chyba ich za dużo
#Ulysses Moore: Wrota czasu; Antykwariat ze starymi mapami; Dom luster (Pierdomenico Baccalario)
W Kilmore Cove jest pomnik króla, który nigdy nie istniał, tory, które prowadzą donikąd, oraz Willa Argo, budynek Ulyssesa Moore'a, który nigdy nie wyściubił nosa poza jego mury. No i nie ma internetu. Co więc można tam robić? Odkrywać tajemnice, rzecz jasna!
Poznajemy na początku bliźniaków-Julię i Jasona-których rodzice wykupili Willę Argo w Kilmore Cove. Poznają Ricka, chłopca, który zna to miasto i jego mieszkańców, a także ogrodnika Nestora, który pracuje tu od czasu, kiedy żył Ulysses Moore.
Okazuje się, że na Willę Argo ma chrapkę Obliwia Newton, bizneswoman zdolna do wszystkiego. Niebawem dzieci dowiadują się, że dom ma swoje tajemnice...
W pierwszej części bohaterowie buszują po mieszkaniu i odkrywają pierwsze sekrety-drzwi z 4 dziurkami. Po ich otwarciu przenoszą się do starożytnego Egiptu, ale rozumieją tam każde słowo i znają hieroglify!
W dwójce ubiegają Obliwię i znajdują mapę miasta, która znalazła się, nie wiadomo czemu, w krypcie pod świątynią. Ulysses dużo podróżował, ale o co chodzi z tą mapą?
Tego dowiadujemy się w trzeciej części-Obliwia i jej goryl, Manfred, chcą zburzyć Dom Luster, mieszkanie przyjaciela pana Moore'a. Wychodzi na jaw, że wrota, przez które można przejść do innych epok, istnieją nie tylko w chacie bohaterów. Dzieci nie zdają sobie sprawy, że biorą udział w naprawdę ważnej misji!
Ładne rysunki uprzyjemniają lekturę tych książek, które czyta się szybko. Ale jedno ale-książek z serii jest 12, każda po 200 stron. Dlaczego by nie zrobić mniej książek po więcej stron? Tomiszcza nie są autorowi obce-napisał w końcu serię Century...
Aha! Nie dajcie się zwieść Baccalariowi- takiego miasta nie ma, to tylko fikcja. A każda z książek dostaje taką samą ocenę.
(każda)8/10
+szybko się czyta
+zwroty akcji
+bohaterowie
+rysunki
-12 ksiąg to chyba za dużo
-czemu nie napisano 1 wątku w jednej książce?
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ROK NA FA! Tak, to już okrągły rok. Szybko to minęło, nie?
Pamiętam swojego pierwszego posta:
coś typu:
Hej, Smuggler-dałoby się wrzucić na płytę gry A,B,C,D,E,F i G?
,pierwsze i jedyne dotąd ostrzeżenie, jego autora, no i swoje 888 postów. Założyłem też bloga (jak widzicie), a tak w ogóle zarejestrowałem się po to, aby zgadywać przecieki. 
Tak czy kwak-piękna rocznica, prawda?
6 komentarzy
Rekomendowane komentarze