Blog (prawie)kulturalny

Nigdy nie rozumiałem, o co chodzi ludziom, którzy piszą "brzdącem będąc", "dziecięciem będąc", czy (moje ulubione) "latoroślą (?!) będąc". Ktoś mi wytłumaczy, po co przestawiać szyk tych wyrazów...?

Bo fajnie brzmi?

Tak na serio, u mnie jest to tylko zabieg stylistyczny, gdyż według ludzkich miar czasów wciąż zaliczam się do gównarzerii.

Sam sens przestawiania szyku? Będąc dzieckiem lub dzieckiem będąc? Jak dla mnie sens jest jak najbardziej fonetyczny.

Lol, liczysz ceny książek?

Poza tym Wiedźmin wciągnął mnie tak dogłębnie, że bardziej już chyba nogi zaczęłyby mi się wtapiać w podłogę.

@UP

To, o czym piszecie, to są po prostu pewne zwroty, które weszły do mowy potocznej i po prostu tak się mówi.

Nie przeszedłem żadnego Wiedźmina. Nie wiem czemu. Obie części są bardzo fajne, mają porządną fabułę i genialne dialogi, a do tego są konsekwentne pod względem kreacji świata. Mają też niezgorszy gameplay. W pierwszej części odbiłem się od Odmętów. W drugiej padłem już na początku drugiego aktu. To dziwne, bo strasznie się na dwójkę napaliłem i ogólnie bardzo mi się ona podoba, ale... ale coś nie trybi. Teraz gdy po ściągnięciu tej nieszczęsnej 9 gigowej edycji rozszerzonej chciałem spróbować swych sił jeszcze raz... wymiękłem już na początku aktu pierwszego. Nie wiem co jest, że gra ze wszech miar genialna tak mnie od siebie odrzuca i broni się przede mną jak tylko może. Ja na serio chciałbym ją przejść!

Lol, liczysz ceny książek?

W bibliotekach wszystkiego nie dostane, a warto mieć coś na własność, a za to niestety trzeba płacić.

I choć, na wzór Rycha Peji nie jestem człowiekiem ulicy, wole liczyć sobie pieniążki dokładnie, a i wielu innych zwraca uwagę na cenny.

A ja nie czytałem sagi o Wiedźminie i nie zamierzam. Dzięki temu mogłem ocenić grę jako coś odrębnego, a nie kontynuację książki. Może i smaczki mnie ominęły, może i nie rozpoznaję postaci na zasadzie "O! On zrobił to i tamto w tym opowiadaniu/rozdziale powieści!", ale w ten sposób czystym okiem patrzę na produkcje CDP-Red. Tak samo mam z serialem Games of Thrones - nie czytałem Pieśni Lodu i Ognia i w najbliższym czasie nie zamierzam, i w ten sposób mogę się skupić na poziomie serialu a nie jak bardzo jest wierny książkom (no bo, przykładowo, za głupią uważam dyskusję czy koń Tywina narobił we właściwym miejscu).

Ale to jest problem ogólnie z adaptacjami - zawsze będzie się porównywało do pierwowzoru i najlepiej mają ci, którzy pierwowzoru nie znają.

Minęła cię najlepsza lokacja w grze.

Chodziło mi raczej o to, że tak dokładnie to policzyłeś. Biblioteki rulezz...

Często sam tak mam. Niby gra jest super, wszystko fajnie, ale po godzinie już nie chcesz w nią grać, zostaje taka na dysku i nikt jej nie uruchamia.

W takich wypadkach, zostawiam ją na kilka dni, po czym zmuszam się by grę włączyć i wtedy też najczęściej się do niej przekonuje.

Do pierwszego wieśka przekonywałem się chyba z 5 razy. Zawsze odpadałem na tym nieszczęsnym akcie w Odmętach. Jest taki oderwany od klimatu całości, że aż zęby bolą. Do wieśka drugiego podchodzę po raz trzeci. Znaczy się podchodziłem, bo obecnie gra znajduje się w stadium, o którym wspomniałeś, czyli leży na dysku i zbiera bajty kurzu. Takoż i pierwszy Mass Effect, oraz Skyrim (jemu jednak zwracam honor bo męczyłem go dłuuuuuuugaśnie ).

Sapkowski jest przereklamowany.

Sapkowski jest przereklamowany.

Gdyż?

Odmęty, rzeczywiście są oderwane od klimatu gry. I takie miało być ich zadanie.

U mnie na dysku kurzy się Riddick i Overlord, też nie mogę się przekonać, choć już kilka godzin w nie przegrałem.

Jeśli chodzi o książki, to moim zdaniem od podziału akcji na Geralta i Ciri poziom cały czas spada - o ile fragmenty z Geraltem są nadal bardzo dobre, to fragmenty z Ciri mnie męczą. Ale dwa tomy opowiadań i Krew Elfów - cud-miód po prostu.

Odmęty mi się podobały, w przeciwieństwie do bagien, których nie cierpię (a bagna nocą to już całkiem horror).

@nerv0 - to zaciśnij zęby i przebrnij przez momenty, na których odpadasz, wakacje to świetna pora na odrobinę masochizmu Ja przy pierwszym przejściu Mass Effecta rzuciłam go w kąt na dobre dwa miesiące, bo znudziły mnie zadania poboczne. A potem się zawzięłam i wsiąkłam kompletnie.