Gry indie, znacie pewnie ten termin? Niby oryginalne, ale dużo osób uważa, że pomysły zaczynają się powtarzać. Niedawno premierę miał Dustforce, bardzo przypominający Super Meat Boya. Która z tych gier będzie lepsza? Symulator woźnego, czy może wzruszająca historia plastra mięsa? Przekonamy się.

Samo założenie jest dość proste, przebyć cały etap jak to było w Super Meat Boyu, ale tu mamy pewien dodatek. Po drodze musimy SPRZĄTAĆ różnego rodzaju zanieczyszczenia. Mamy parę światów i rzeczy do porządkowania. Las z liśćmi, laboratorium z zielonym śluzem, rezydencję z kurzem oraz miasto z papierami, puszkami i tego rodzaju rzeczami. Na koniec każdego etapu dostajemy dwie oceny, za szybkość i za dokładność w zbieraniu odpadków. Dostajemy to, co wykorzystał u siebie Meat Team z rozszerzeniem o własny, ciekawy pomysł.

Dodatkowym aspektem, który potęguje pierwsze dobre wrażenie jest muzyka. Wita nas intro z fajnym utworem, a przez całą rozgrywkę słyszymy nadające tempa dźwięki. To wszystko komponuje się w zgrabną całość, co pokazuje, że twórcy przyłożyli się do swojej pracy.

Tej produkcji nie brakuje wad, najbardziej toporną rzeczą jest? sterowanie. Na samym początku mojej przygody co krok gubiłem się w klawiszologii i zamiast skoczyć uderzałem lub na odwrót. Wiecie czym to się kończyło? Zazwyczaj bolesną śmiercią po wpadnięciu na świeżo naostrzone kolce. Teoretycznie można zmienić sterowanie, ale ja postanowiłem się przyzwyczaić i grać dalej, może to był mój błąd. Mimo wszystko, tutaj Super Meat Boy wygrywa, gdy tam umrzemy, to wiemy, że z naszej winy, a tutaj wynika to czasem przez sterowanie.

Skupiając się już na rozgrywce napiszę co nieco o niej. Dostajemy w swoje ręce paręnaście ?pomieszczeń? startowych, które są dość przemyślane, czyli na początku rozgrzewka, a potem jest coraz trudniej. Jeśli uda nam się zdobyć ocenę SUPER za szybkość i finezje, to dostaniemy srebrny bądź złoty klucz, to już zależy od naszego miejsca w rankingu. Jakie one nam drzwi otwierają? Do kolejnych etapów, czyli srebrnych i złotych. Maksowanie poziomu aby zdobyć przepustkę jest męczące, ale jak już się nam to uda, to będziemy na pewno wielce zadowoleni. Dodatkowym fajnym aspektem jest możliwość odtwarzania powtórek dowolnych graczy, co bardzo pomaga. Ja odpalałem sobie zawsze najlepszego zawodnika i próbowałem naśladować jego ruchy, dzięki czemu po dłuższym czasie udawało mi się przebić dalej.

Mimo to, że gra już jest po swojej premierze, to jest jeszcze jedna rzecz w drodze, czyli kreator własnych map. Pozostaje mi tylko mieć nadzieję, że będzie on intuicyjny i gracze stworzą naprawdę grywalne pomieszczenia, ciekawi mnie też czy będzie można zdobyć tam klucze do odblokowania innych etapów ? chociaż obawiam się, że nie. Zapewne, doszły do was słuchy o multiplayerze w tej produkcji, niestety, ale ja nie wypróbowałem go, ponieważ jest on tylko na jednym komputerze, co według mnie jest katorgą bez kontrolera. Jednak jeśli macie pada, to myślę, że można by spróbować tego trybu.

Słowem podsumowania, Dustforce to gra dobra, można ją nazwać duchowym następcą Super Meat Boya, ponieważ to ten sam model gry, ale na zmienionych zasadach. Gratulacje dla Hitbox Team jest to pierwsza produkcja tego studia, a już osiągnęła sukces. Jeśli więc lubicie gry zręcznościowe, jesteście fanami Meat Boya bądź, po prostu macie ochotę na ciekawą grę Indie, to mogę wam ją polecić, boli jednak trochę cena, która wynosi 7 euro, ale myślę, że jeśli macie tyle w portfelu, to warto wydać pieniądze.

Plusy: Możliwość odtwarzania powtórek innych, styl graficzny, muzyka, godny następca Super Meat Boya

Minusy: Sterowanie, na razie brak edytora map

Ocena Końcowa: : 4 / 5 -