Adam jako film niepopularny, wydany wyłącznie na DVD po wygraniu kilku festiwali, musi mierzyć się z wysokimi wymaganiami outsiderów w okularach nerdach, awangardowych szaliczkach i pasiastych sweterkach, obowiązkowo niemodnych.

Scenarzysta i reżyser tego filmu to przeciętny twórca seriali telewizyjnych i mało popularnych, depresyjnych filmów o patologicznych rodzinach, który nie dorobił się nawet strony na Wikipedii. Na szczęście Adam to jego najlepszy obraz, pełen prawdziwych emocji i prawdopodobnych, życiowych sytuacji.

Jak wspomniałem na wstępie, porównanie do Forrest Gumpa byłoby bardzo nie na miejscu i ujmowałoby Adamowi. Główni bohaterowie też się różnią - tytułowy Adam boryka się z problemami wynikającymi z zaburzeniem/syndromem Aspergera. Jest to trudna do zdiagnozowania dolegliwość często mylona z nieśmiałością wieku nastoletniego, zmieniająca objawy z wiekiem.

Adam nie posiada zmysłu empatii. Nie potrafi zrozumieć uczuć innych, co najwyżej nauczyć się przypisywać zachowania, wyrazy twarzy do uczuć - lecz jest to wiedza teoretyczna i trudno mu określić, co z tym dalej zrobić. Niemożliwością dla niego jest utrzymać kontakt wzrokowy, odczytać lub pokazać jakiekolwiek emocje językiem ciała. To samo z ironią, podtekstami i zawoalowanymi myślami. Powoduje to ogromne kłopoty przy interakcji z typowo myślącymi ludźmi, jest on często posądzany o niewychowanie, brak taktu, czy zwykłą głupotę.

Tak jak Forrest Gump, analizuje problem ludzi nieco innych od ogółu społeczeństwa. Jednakże Adam to głównie film romantyczny i nie udaje biografii człowieka dotkniętego autyzmem w tej, czy innej formie. Jest on okraszony poruszającą muzyką, cały film jest zrealizowany na wysokim poziomie, od strony technicznej nie ma się do czego przyczepić.

Przede wszystkim film ten pokazuje, jakie wyrzeczenia potrafimy znieść w imię miłości, że niektóre rzeczy trzeba zaakceptować takie, jakie są i czasem warto zaryzykować dla zdobycia szczęścia.

Adam potrafi wzruszyć, rozbawić i spowodować dość głębokie refleksje, co sprawia, że film jest wart uwagi. Polecam