Hearts of Iron III - relacja z rozgrywki: przygotowania do wojny
Wpis opublikowany przez Holy.Death
1784 wyświetleń
Zaciekawiony wpisami FaceDancera i ...AAA... postanowiłem samemu napisać coś w rodzaju reportażu z gry. Nie będę pisał o nudnych sprawach gospodarczych (chyba, że będzie to coś ważnego), tylko o sprawach wojennych z zakresu taktyki i strategii.
Jest rok 1936, Japonia przygotowuje się do wojny, żeby zdobyć należne jej miejsce wśród światowych potęg. Wykorzystując wcześniejsze zdobycze w Korei z 1895 i Mandżurii podczas wojny rosyjsko-japońskiej najwyższe dowództwo i Jego Imperialna Wysokość, cesarz Japonii - Hirohito, opracowali plan uderzenia.
Mandżurska Armia Ekspedycyjna pod komendą Terauchiego otrzymała zadanie obrony dwóch kluczowych regionów zaprzyjaźnionego rządu mandżurskiego przed ewentualną agresją ze strony ZSRR, lotniska w Harbin i stolicy Mandżurii w Xinjing. W razie gdyby obrona okazała się niemożliwa żołnierze otrzymali rozkaz rozproszenia się w terenie trudnym do przebycia (lasy, góry, rzeki) i spowalniania pochodu wojsk radzieckich. Poza nielicznymi miejscami teren jest nieprzyjazny napastnikom oraz bardzo fatalnie zaopatrzony. Dlatego panowanie w powietrzu będzie najważniejszym elementem obrony w Mandżurii - atak na konwoje z zaopatrzeniem spowoduje, że żołnierze radzieccy pozbawieni zapasów nie będą w stanie pokonać lepiej zaopatrzonych i dobrze rozlokowanych oddziałów japońskich. W przypadku konieczności zupełnego odwrotu i porzucenia państwa buforowego Armia Korei ma skoncentrować wszystkie dostępne siły na linii rzeki Yalu i w górach niedaleko P'ungsan, gdzie jest też baza lotnicza. Flota panująca na Morzu Japońskim zablokuje Władywostok, a u-booty będą niszczyć wrogie konwoje, próbujące przesłać zaopatrzenie drogą morską do pobliskich portów. Północna Korea nie może wpaść w ręce wroga! Konieczna będzie także całkowita blokada mórz prowadzących do północnej Japonii w celu zabezpieczenia wyspy i ewentualnego przerzucania posiłków z Hiroszimy do dwóch najważniejszych koreańskich portów.
Po zaplanowaniu niezbędnych działań defensywnych na północy, Hata, głównodowodzący Koreańskiego Wysokiego Dowództwa zdecydował się wykorzystać Dailen - które posiadało korzystnie położoną bazę marynarki, Port Artur, zdobyty podczas wojny rosyjsko-japońskiej w 1905, a także lotnisko - jako bazę operacyjną. To z Portu Artur wypłynie na Shanxi flota inwazyjna z 1 Armią Chińską na pokładzie, która błyskawicznym desantem zdobędzie port Dagu, zajmie stolicę kraju oraz tamtejszą bazę lotniczą. Następnie zajmie się tłumieniem resztek oporu i zajęciem pozycji w przygotowaniu na spodziewane uderzenie chińskich nacjonalistów, którzy kontrolują Shanxi. Nie wolno też zapominać o możliwości stacjonowania oddziałów chińskich w Xibei San Ma, które mogą oskrzydlić sporne tereny i znajdujące się na nich siły 1 Chińskiej Armii. Podstawową sprawą jest utrzymanie portów, lotnisk i linii brzegowej, w celu szybkiego przerzucania posiłków z Korei, uzyskania wsparcia lotnictwa oraz otrzymania stabilnych dostaw drogą morską z Nagasaki.
Chiny uderzą. Muszą uderzyć. Dlatego działania sił inwazyjnych na terytorium Shanxi w razie wypowiedzenia wojny walczących w Shanxi - którzy sami będą mieli zadanie zdobycia lotniska położonego blisko granicy shanxi-chińskiej w Jinan - odciążą posiłki w formie desantu w Qingdao, których zadaniem będzie utrzymanie portu oraz zagrożenie Nanjing, gdzie znajduje się stolica Chin. Priorytetem lotnictwa będzie wspieranie własnych oddziałów i niszczenie mobilizujących się oddziałów chińskich.
Jako działanie uzupełniające z Tajwanu ruszy desant 1 Armii Tajwańskiej na Szanghaj, po szybkim zabezpieczeniu przyczółka trzon sił inwazyjnych z Tajwanu ruszy na stolicę, okrąży miasto od południa i zmusi Chińczyków do dalszego rozciągnięcia sił w celu zapewnienia temu ważnemu punktowi strategicznemu koniecznej obrony. Dodatkowo nastąpi desant na południu kraju, którego celem będzie rozciągnięcie linii wroga, możliwe okrążenie wszystkich sił zaangażowanych w walki na północy kraju oraz przejęcie pobliskiego lotniska w Fuzhou, żeby zapewnić samolotom operującym z Tajwanu bazę lotniczą bliżej linii frontu. Całość operacji koordynuje Yamashita jako głównodowodzący Japońskiego Wysokiego Dowództwa. Baza morska w Tajwanie jest także domem dla drugiej grupy Wilczych Stad, które będą topić konwoje chińskie w celu uniemożliwienia ewentualnych dostaw, spowalniając w ten sposób przemysł wojenny przeciwnika, obniżając jego wolę walki i narażając go na straty finansowe.
W chwili, gdy cała linia brzegowa dostanie się w japońskie ręce i dostawy będą stabilne, rozpocznie się posuwanie w głąb terytorium przeciwnika. Priorytetem są lotniska, silne ośrodki przemysłowe, bazy surowcowe i dobrze rozwinięta infrastruktura. W tej kolejności.
Siły są rozlokowane. Plany zostały nakreślone.
Armie wymagają jeszcze wzmocnienia, ale wszystkie wymagania powinny być spełnione przed pierwszym lub drugim kwartałem roku 1940, kiedy to planuje się wypowiedzenie wojny Shanxi i prawdopodobne otrzymanie deklaracji wojny od wspierających ten kraj nacjonalistów chińskich. W międzyczasie planuje się jeszcze zarzucić szeroką siatkę szpiegowską w chińskich satelitach, samych Chinach i ZSRR, żeby starannie obserwować posunięcia przeciwnika.
P.S. Behemort -
Pamiętam twoje komentarze na temat słabości twoich wojsk. Zwracaj szczególną uwagę na zaopatrzenie. Im gorsze porty, infrastruktura, tym mniej ludzi otrzyma zapasy. Nie ma sensu wysyłać dziesiątek tysięcy żołnierzy (np. 12 jednostek piechoty), jeśli obszar nie umożliwia im otrzymania wystarczających zapasów. W momencie, gdy ich zabraknie dana jednostka walczy o połowę gorzej. Równie dobrze można wysłać 6 oddziałów, bo jeśli te otrzymają zapasy to będą walczyć tak samo skutecznie jak armia dwukrotnie większa, ale bez zapasów. W rejon o fatalnej infrastrukturze wysyłaj naprawdę drobne oddziały, jeśli musisz i staraj się zrzucać im zaopatrzenie z powietrza, kiedy go potrzebują. Jednostki można też dzielić.
Ta gra jest naprawdę skomplikowana.
6 komentarzy
Rekomendowane komentarze