Ein Volk, ein Reich, ein Führer odc.4
Wpis opublikowany przez ...AAA...
1835 wyświetleń
Ostatni akord na drodze do wojny. Rzesza wprowadza Wehrmacht w stan pełnej gotowości i przeprowadza ogólną falę mobilizacji do armii.
Poprzedni odcinek: Ein Volk, ein Reich, ein Führer odc.3
Ein Volk, ein Reich, ein Führer
odcinek 4 (listopad 1938 - sierpień 1939)
Ostatnie przymiarki
Listopad '38
Dowództwo generalne dostało rozkaz zreorganizowania Wehrmachtu, przez sformowanie z istniejących już dywizji pierwszych armii i przygotowanie planu pierwszej fali mobilizacyjnej. Jesienią powołano trzy sztaby dowodzenia, mające obsługiwać Heeresgruppe I, II, i III. Dywizje piechoty natomiast połączono po dziewięć w cztery armie, dowodzone przez generałów: Blaskovitza, von Weichsa, Lista i von Kluge, do których dołączyła w miesiącu następnym 5. Armee pod gen. Buschem.
Luty - marzec '39
Kriegsmarine doczekała się nielichego wzmocnienia. Do nieco przestarzałych krążowników: Admiral Scher, Schlesien, Deutschland oraz Schleswig-Holstein, dołączyły dwa nowe okręty. W lutym '39 zwodowano Bismarcka, a miesiącu następnym bliźniaczego Tirpitza. Były to niewiarygodnie potężne okręty, o wyporności ponad 50 tys. ton i długości 250 metrów. Choć konstrukcja nie należała do oryginalnych, to jednak na uwagę zasługiwał system nakierowywania ogniem, pozwalający trafić cel z odległości 41 km. Admirałowie nie mogli się doczekać, kiedy Royal Navy dostanie się pod ostrzał niemieckich pancerników.
Marzec '39
Czechosłowacja oddając Niemcom w roku poprzednim Sudetland, pozbawiła się większości swoich umocnień granicznych i pozbawiła jakichkolwiek szans na obronę. Hitler, rozegrał to po mistrzowsku. Obiecał słowackim patriotom, skupionym wokół Tiso odzyskanie niepodległości ich państwa, w zamian za drobną pomoc przy próbie aneksji Czech. I rzeczywiście, Wehrmacht w marcu 1939 roku przekroczył granice pod pretekstem uciśnionych Słowaków, aby następnie zastraszyć i odizolować czeskiego prezydenta, tworząc całkowicie podporządkowany Rzeszy Protektorat Czech i Moraw. Prezydentem rządu kolaborującego został Emil Hcha. W dniu następnym okazało się, że Tiso nie żyje, a Führer w ramach przyjaznego gestu oddaje ziemię słowacką Węgrom, pieczętując sojusz między państwami.
Kilka tygodni później rząd Rzeszy wymusił na Litwie odstąpienie nadbałtyckiego obszaru Kłajpedy.
Kwieceń - lipiec '39
Dowództwo generalne zarządziło zapowiadaną wcześniej, pierwszą falę mobilizacyjną. Chętnych nie brakowało, więc zaplanowano sformowanie czterech nowych Armee, po dziewięć dywizji piechoty każda. Wstrzymało to co prawda inne projekty, w tym produkcję Messerschmittów, ale wojska lądowe posiadały w tym momencie status priorytetowy. Całość została zakończona sukcesem do końca wakacji. Dowodzenie zostało powierzone generałom: von Reichenau, Dollman, Paulus oraz Straube. Na spotkaniu dla zaufanych współpracowników w swojej rezydencji w Obersalzbergu, Hitler wyjaśnił dlaczego Wehrmacht ma być postawiony w stan gotowości.
Stało się dla mnie jasne, że konflikt z Polską musi nastąpić wcześniej czy później. Taką decyzję podjąłem na wiosnę, ale wówczas myślałem, że w ciągu najbliższych lat powinienem najpierw rozprawić się z zachodem, a dopiero później ze wschodem. Nikt nie może zatrzymać biegu wydarzeń. Tak jak nikt nie może zamykać oczu przed niebezpieczeństwem! Starałem się ułożyć znośne stosunki z Polską w celu rozprawienia się najpierw z zachodem, ale ten plan, który odpowiadał mi najbardziej nie mógł zostać zrealizowany, gdyż zmieniły się zasadnicze punkty. Stało się jasne, że w przypadku konfliktu z zachodem Polska zaatakuje nas. Polska chce dostępu do morza! Po zajęciu Kłajpedy nastąpiły wydarzenia, które przekonały mnie, że konflikt nastąpi w momencie, który mógłby się okazać niekorzystny dla nas. Nasi wrogowie są małymi robakami. Niemcom sprzyja sytuacja międzynarodowa. Przystępujemy do wojny!
Starając się naśladować podboje Hitlera w Wiedniu i Pradze, Benito Mussolini wysłał swoich żołnierzy do Albanii. W kwietniu '39 maleńkie państewko przestało istnieć, a król Włoch, Wiktor Emanuel III, został ogłoszony królem Albanii.
Lipiec '39
W lipcu Hitler przeprowadził długą rozmowę z Heinrichem Himmlerem, dowódcą SS. Jego Schutzstaffel powstały i były tak ukształtowane, aby działać jako eskadra ochronna dla NSDAP. Wódz przekazał Himmlerowi nowe rozkazy, wedle których paramilitarna organizacja miała stać się pełnoprawną i elitarną jednostką wojskową, wykonującą najtrudniejsze misje. W ten oto sposób przystąpiono do tworzenia zbrojnego ramienia Waffen-Schutzstaffel. Hitler nakazał traktować Waffen-SS priorytetowo, zapewniając zawsze najnowocześniejszy sprzęt oraz pierwszeństwo w dostawach zaopatrzenia. Tak więc, każda dywizja wspomagana była przez brygady artylerii, pojazdy opancerzone lub inżynierów, a wojska pancerne SS przez czołgi ciężkie VK 3001. Oczywiście, do organizacji mogli należeć jedynie czystej krwi Aryjczycy, fanatycznie oddani Führerowi.
Sierpień '39
Führer potrzebował jeszcze jednego elementu aby rozpocząć działania - gwarancji nieagresji od zawszonych komunistów. Niezwykle ucieszyła go wiadomość, iż Stalin również pragnie rozmów. 23 sierpnia, nowy szef niemieckiej dyplomacji, Joachim von Ribbentrop był już w Moskwie. Czym prędzej podpisano pakt o nieagresji, zobowiązujący oba państwa do nie prowadzenia żadnych działań inwazyjnych przeciwko sobie, czy to na własną rękę, czy w sojuszu z innymi krajami. Znacznie większy był rozziew między planami państw dotyczącymi wpływów w Europie. Józef Stalin żądał pełnego uznania jego posunięć wobec państw bałtyckich, skandynawskich i nie tylko; natomiast Hitler nie chcąc wiązać sobie rąk, proponował jedynie życzliwą obojętność. Porozumienie jakie ostatecznie osiągnięto, zawarto w protokole dodatkowym. Zgoda dotyczyła jedynie rozbioru Polski i zaboru krajów bałtyckich przez ZSRR.
Niżej podpisani upełnomocnieni ogłaszają porozumienie Rządu Rzeszy Niemieckiej i Rządu ZSRR jak następuje:Tajny Protokół Dodatkowy podpisany 23 sierpnia 1939 r. będzie zmodyfikowany tak, że terytorium Państwa Litewskiego przechodzi do strefy wpływów ZSRR, podczas gdy z drugiej strony województwo lubelskie i część województwa warszawskiego przechodzą do strefy wpływów Niemiec (p. mapa dołączona do Traktatu o granicach i przyjaźni dziś podpisanego). W przypadku gdy Rząd ZSRR podejmie szczególne środki na terytorium litewskim dla ochrony swych interesów, obecna granica niemiecko-litewska w celu naturalnego i prostego wytyczenia granicy będzie skorygowana w ten sposób, że terytorium litewskie znajdujące się na południowy zachód od linii zaznaczonej na załączonej mapie przejdzie do Niemiec.
Oświadcza się dalej, obecnie obowiązujące porozumienia gospodarcze pomiędzy Niemcami a Litwą nie będą naruszone przez wyżej wspomniane środki Związku Sowieckiego.
Moskwa, 28 września 1939
Za rząd Rzeszy Niemieckiej J. Ribbentrop
W imieniu Rządu ZSRR W. Mołotow
C.D.N.
6 komentarzy
Rekomendowane komentarze