Tempus Fugit

Między młotem, a bolterem Zieleń się rozciąga miodnie,

po szeregu detonacji Chaosowi spadły spodnie.

Linia czasu zakrzywiona, przenikają świat za światem,

gdzieś tam Nekrus się pałęta i po chwili został prochem.

Jak niszcząca czarna dziura zasysają wrogie armie.

Siła - supernowej równa, żar do walki równy Słońcu,

płyną poprzez galaktyki, bez wytchnienia, bez słabości,

Tempus Fugit na pancerzu, pod stopami wraże kości.

-------------------------------------------------------------------

Alchemicy

Przez galaktyk sieci całe, strach obleciał rasy wszelkie

Wszystko to przez jeden zakon, nie stroniący od butelki

Ich kronikarz nie wspomina, Imperator drży z pokłonem

Ponoć ich ogromna siła wsparta była samogonem.

Od wyziewów Ork się ściele, Eldar pada od przepicia

Po Chaosie wielka cisza - chyba to był wpływ "księżyca".

Warzą się mikstury, trunki, wielka bitwa rozgorzeje

To jest Zakon Alchemików, promil we krwi już szaleje.