Dawno udzielałem się na moim mega popularnym blogu i pewnie wszyscy już tęsknią za moimi genialnymi wpisami i w ogóle, więc postanowiłem napisać coś ciekawego i z sensem. Na głośniki ostatnio wpadła mi płyta na którą czekałem od grudnia poprzedniego roku, gdy pojawił się mini album Buki "Po drugiej stronie Lustra". W między czasie trochę posłuchałem kilku nielegali Buki i SumyStyli (zespołu w którym rapuje) dlatego ogólnie chcę ją ocenić pod kątem jego progresu. Do sedna. Płytę wita nas mówione intro w którym słuchacze znajdą cały przegląd nielegali rapera. Następnie tytułowy utwór, czyli "Pokój 003" i od razu bomba. Piosenka ładnie wprowadza w klimat płyty i pokazuje, czego możemy się po niej spodziewać. I tu wytknę Buce kilka wad, czyli za bardzo chciał on osiągnąć jak najlepszy progres i pochwalić się na siłę dykcją i tempem mowy, przez co niektóre wersy naprawdę ciężko zrozumieć i łatwo zgubić się podczas analizy tekstu. Po tytułowym kawałku pojawia się bardzo dyskusyjny utwór "Wracam Monster" który wielu, tak jak mi przypadnie do gustu, a inni go po prostu znienawidzą za gościnny występ Rahima. Ogólnie piosenka jest ciekawa chociaż za dużo w niej zmian tematu i skakania po wątkach, przez co jest trudna do załapania sensu. Dalej "Pierwsza Miłość", czyli coś o byłej Buki, która okazała się grubym i brzydkim babskiem. Fajna odmiana od innych poważnych utworów, a przy tym można nieraz się uśmiechnąć. Następny na płycie jest "Walkman", czyli historia Buki w hip-hopie początków, poważny i ciekawy tekst, ale ja zapamiętałem utwór za świetny gitarowy riff. Potem prawdziwa bomba - najlepszy track płyty, czyli "super ziom".Genialna tematyka, wersy, przesłanie i znakomici goście, warto sprawdzić przynajmniej ten utwór na youtubie. Po najlepszych utworach robi się trochę mniej ciekawie, bo płyta wpada w monotonię. "Wyjebane" i "Sprawdź Środkowy" - kawałki trzymają poziom ale są to typowe kawałki do hejterów, które przynajmniej mi się już dawno przejadły. "Limit", "Alcatraz" i "Achtung" wrzucam do jednego worka i napiszę o nich razem bo są do siebie bardzo podobne i po dokładniejszej interpretacji tematyka też jest podobna - o blokach i stylu Buki. Za to polecam "True Love" przedstawiający naprawdę ciekawą historię o tym, że nie zawsze jest tak jak chcemy i marzenia się nie spełniają, gdy bardzo tego chcemy, bo brakuje szczęścia.Następny jest "37" - track do bajki Buki o tej samej nazwie i ogólnie zabawny kawałek o tej właśnie bajce. Ostatnim z utworów (nie licząc outra) jest "Niepodległość" w składzie prawie całej SumyStyli i w klimatach ich poprzednich płyt, czyli poważny temat o rapie i równie poważny bit. Na koniec jeszcze polecam zabawne outro zamykające płytę i przechodzimy do podsumowania. Ja jako słuchacz Buki polecam ten track choć nie zaskoczył mnie tak bardzo, jak oczekiwałem. Dla tych co nie mieli jeszcze kontaktu z rapem Buki ten krążek będzie trudniejszy w odbiorze, ale pozytywnie zaskakujący. Flo Buki uzależnia i kiedy zaczniesz go słuchać na pewno cię nie odepchnie, tylko wciągnie jeszcze bardziej. Polecam!

Ocena:9.5/10

PS.: Chomik mi uciekł z akwarium i wpadł w łapkę na myszy - szkoda, polubiłem go.