Spaczona Przestrzeń

Dyskusja z kimś o zupełnie innych poglądach jest przyjemna, ale jednocześnie bardzo ciężka. Zazwyczaj ta druga osoba broni swojego zdania jak lew, nie dopuszczając w ogóle, że można myśleć inaczej. A wszystkie argumenty puszcza obok ucha. Cóż, tak już z nami - ludźmi jest. To takie uproszczenie, by żyło się prościej. Osobiście staram się nad tym panować i wydaje mi się, że wychodzi mi to całkiem nieźle.

Wiele zależy od podejścia, z czym często się stykam.

Błędną rzecz na rysunku można przedstawić rzeczowo, opisując co jest źle - takie rzeczy zapamiętuję sobie na przyszłość i myślę jak to poprawić. Z kolei, kiedy ktoś "protekcjonalnym tonem" wypisuje błędy, nie omieszkując zamienić czegoś... nie wiem, dajmy "nieproprcjonalne" czy "nie widać efektu głębi" na "paskudne", "Rofl, płaskie" to po prostu się jeżę i nie będę z taką osobą rozmawiał jak z tą z pierwszego przykładu, np. tłumacząc że coś jest winą nieprawidłowo narysowanego skrótu perspektywicznego, a po wymianie zdań będę wiedział co jest źle i jak uniknąć tego w przyszłości.

Chyba że mówi to naprawdę ktoś kompetentny a obrazek faktycznie jest paskudny, ale taki potrafi przynajmniej powiedzieć, dlaczego.

Wiele zależy od nastawienia i użytego języka.

Dyskusja z kimś o zupełnie innych poglądach jest przyjemna, ale jednocześnie bardzo ciężka. Zazwyczaj ta druga osoba broni swojego zdania jak lew, nie dopuszczając w ogóle, że można myśleć inaczej. A wszystkie argumenty puszcza obok ucha.

To jest dyskusja?

Również tak uważam, ale... cóż... zdaję sobie coraz częściej sprawę, że bywa, iż o tym zapominam.