Krótki wstęp

Tym razem o mangakach nie będzie (nie mam do tego na razie głowy), a standardowo niemal, opisuję mangę którą poczytuję sobie w wolnych chwilach. Komiks ten jest standardową komedią ecchi, więc na głęboki przekaz nie ma na co liczyć ? oczywiście wadą w żadnym przypadku to nie jest, ale po kolei?

Ciężkie jest życie sukkuba

Akcja ma miejsce w fantastycznym świecie Álfheimr. 10-letnia księżniczka Astarotte Ygvar, następczyni tronu królestwa Ygvarland, jest sukubem. W związku z tym wkrótce będzie zmuszona pobierać życiodajną substancję z? męskich ciał (chyba nie muszę tłumaczyć co to jest?). Jest jednak pewien problem ? księżniczka wręcz nienawidzi mężczyzn. Z tego powodu opuściła pałac gdzie mieszkała z matką (posiadającą sporą liczbę ?pracowników? w segmencie ?harem?). Jedynego mężczyznę jakiego toleruje jest stary lokaj Olav ? poza nim, wszyscy służący i ochroniarze pracujący w zamku są płci pięknej. Zaniepokojeni tym ?problemem? raz za raz starają wyperswadować księżniczce jej potrzebę ?posiadania chłopa?. Ta mająca już dość zamieszania wokół tego zgadza się na posiadanie haremu pod jednym warunkiem ? jego pierwszy członek musi być zwyczajnym człowiekiem. Jako że połączenie ze światem ludzi zostało zerwane blisko 1000 lat wcześniej, księżniczka myślała że ma problem z głowy. Jednak zarządczyni zamku ? Judith nie dawała za wygraną i postanowiła spróbować dostać się do świata ludzi. I jak się domyślacie, udaje jej się to. Sprowadza do zamku człowieka ? nie, jak to zwykle bywa ? pechowego nastolatka, ale dwudziesto-trzy letniego młodzieńca o imieniu Naoya, który zgadza się na propozycję ?pracy? (od razu podkreślam iż do gorszących scen nie dochodzi ? to przecież komedia). Przeprowadza się więc do Álfheimr?u razem ze swoją? 10-letnią córką (JEGO córką). Tak zaczyna się pełna śmiesznych perypetii historia o? próbie stworzenia haremu (?), tylko wokół kogo tak naprawdę harem ten powstaje (to manga dla chłopców, więc?)?

Trochę faktów

Manga została napisana I zilustrowana przez mangakę o imieniu Yui Haga. Zaczęła ukazywać się w magazynie Dengeki Maoh w lipcu 2007 roku i jak na razie ukazało się 5 tomów tego komiksu. Tak jak napisałem we wstępie ? historia jej lekka i przyjemna ? nie posiada przesadnego dramatyzmu, a humor może i nie najwyższych lotów, ale ogólnie daje radę. Kreska także nie jest przesadnie skomplikowana i szczegółowa, ale dobrze komponuje się z opowiadaną historią. Wbrew pozorom (a takie u przeciętnego polaka pojawić się mogą) nie ma tutaj ?scen gorszących? (w końcu mała dziewczynka tworzy harem), a stosunek Naoyi i księżniczki przypomina relację ojca z rozpieszczoną córką.

Na podstawie mangi powstało 12-odcinkowe anime, stworzone przez studio Diomegea.Dużo o nim napisać nie mogę, ponieważ sam go nie oglądałem. Przypuszczam jednak iż zbytnio od mangi nie odbiega ? no, może z wyjątkiem dodania większej ilości scenek czysto ecchi (takie praktyki się zdarzają). Na pewno na plus produkcji zaliczyć trzeba obecność w ekipie aktorki głosowej Rie Kugimiya, podkładającej głos pod księżniczkę Lottę ? to doświadczona seiy?, a w jej dorobku znalazły się takie postacie jak Louise (Zero no Tsukaima), Shana (Shakugan no Shana), Nagi (Hayate no Gotoku), czy Taiga (Toradora!). Serię polecam do poczytania w wolnej chwili. Niczym się nie wybija, ale i niczym poważniejszym nie zraża.

Zakończenie

Do opisywania mangaków powinienem wrócić jeszcze w tym tygodniu, ale sam nie wiem kiedy. Z ?wakacji? wróciła moja siostra i nie mam już takiej swobody i spokoju. Cóż, pożyjemy, zobaczymy. Do następnego wpisu?