Buntownicy z kwiatkiem w ręku.

Wpis opublikowany przez EsseaZireael Czerwiec 2, 2011

483 wyświetleń

"W tej wojnie chodzi o to, że biali ludzie wysyłają czarnych na wojnę z żółtymi, żeby bronić ziemi, którą ukradli czerwonym."

"Hair" to musical nakręcony w 1979 roku przez Milosa Formana. Opowiada o wojnie w Wietnamie, a zwłaszcza o pomyśle na życie i ideologii, której były wierne dzieci kwiaty. Hipisi ponad wszystko cenili zabawę, wolność, a zwłaszcza równość zarówno rasową jak i klasową.

Akcja filmu rozgrywa się w Nowym Jorku. Młody Claude Bukowski wyrusza z Oklahomy, aby stawić się na wezwanie do wojska. Po drodze spotyka Georga, Jeannie, Huda i Woofa ? grupę hipisów, która odmieni jego życie i światopogląd. Chłopacy dawno spalili swoje wezwania. W czasie dwóch dni jakie mu pozostały zanim uda się na komisariat świetnie się bawi, zakochuje w pięknej Sheili i zaprzyjaźnia z Georgem. Ostatniego wieczoru dochodzi między nimi do kłótni i chłopak postanawia spełnić obowiązek. Zostaje przyjęty do wojska i odesłany na ćwiczenia w bazie w Nevadzie. Tam odwiedzają go przyjaciele. Wymyślają sprytny sposób, aby dostać się do środka. George zostaje zamiast Clauda, żeby być na sprawdzanej co chwila obecności. W tym czasie oklahomczyk jedzie na piknik na pustyni, gdzie ma spotkać się z Sheila. Sprawy komplikują się, bo ośrodek otrzymuje nakaz przerzutu żołnierzy za granicę. George musi wsiąść na pokład samolotu. Nie wyszkolony, w wieku 23 lat, szybko ginie w Wietnamie.

W dzisiejszym świecie możemy spotkać się z różnymi ?zapożyczeniami? z codzienności dzieci kwiatów. Od czasu do czasu powraca moda na zwiewne spódnice, dzwony i lenonki. No właśnie. Moda? W Internecie można znaleźć poradniki w stylu ?jak zostać hipisem?. Dla mnie takie porady to bzdury, bo prawdziwi hipisi nie przywiązywali wagi do ubrań, a walczyli o wolność. Ich stroje były odzwierciedleniem duszy ? kolorowego ptaka. Nie byli przystojni (przynajmniej w tamtejszych czasach długie, męskie włosy budziły odrazę

), ani bogaci.

Muzyka była bardzo ważnym elementem w ich życiu. To właśnie dzięki nim rozwinął rock psychodeliczny ? gatunek muzyki, który był bogaty w silnie oddziałującą na psychikę melodię oraz posiadał wspaniałe teksty. Słowa chociaż były proste trafiały do wielu młodych czyniąc ich bardziej wrażliwymi i czułymi na problemy świata. Często w piosenkach wyrażano niechęć i bezsensowność wojny w Wietnamie.

Kiedy ten bogaty w piękne piosenki film wchodził do kin wywołał wielkie zainteresowanie. Przyczynił się także do zwiększenia ruchu hipisowskiego w wielu krajach Europy. Czy dalej pozostali wierni swoim ideom? Czy pochłonął ich szerzący się kapitalizm?

Dziś niewiele osób o nim pamięta, choć piosenki nieraz słyszał. Gdyby ten film został nakręcony w dzisiejszym świecie z pewnością nie odniósłby takiego sukcesu. Mamy XXI wiek. Walczymy z alkoholizmem, narkomaniom i innymi ?złymi rzeczami?. Jak mówił pewien film ?sami zamykamy się w klatkach? gubiąc gdzieś po drodze zabijamy marzenia i stan ?Where everything was as fresh as the bright blue sky?