Fable III - Recenzja

Recenzje gier

Wpis opublikowany przez sioka Maj 28, 2011

241 wyświetleń

Seria Fable to znany konsolowcom, cykl gier Action-RPG, pecetowcy mogli także poznać tą grę, ponieważ pierwsza część w odróżnieniu od "dwójki" pojawiła się na komputery. Jednak z niewiadomych przyczyn nie mogliśmy zagrać w drugą część, według niektórych najlepszą. Najnowsza odsłona po prawie półrocznej premierze konsolowej pojawiła się na PC!

Trzecie odsłona serii w niektórych elementach różni się od poprzednich części. Przede wszystkim tym, że tym razem nie poznajemy całego życia naszego bohatera, tylko zaczynamy i konczymy w tym samym wieku. Jak dla mnie jest to plus, ponieważ nie musimy podobnie jak w poprzednich częściach chodzić jakimś smarkatym gówniarzem, tylko doświadczoną postaciom. Głównym bohaterem gry jest Książe, syn bohatera, znanego z drugiej części. Okazuje się że postać kierowana w poprzednim Fable nie miała jednego syna, lecz dwóch! Tym drugim jesteśmy właśnie my, choć istnieje oczywiście również możliwość grania kobietą. Na początku gry poznajemy podstawy rozgrywki, zaczynając od ciągnięcia dziewczyny za ręke po nauke walki. Na koniec samouczka, ujrzymy rzecz, która będzie nam towarzyszyła na każdym kroku, czyli wybór. Będziemy musieli wybrać, czy uratować swoją ukochaną, czy bezbronnych biedaków, których wcześniej wesprzeliśmy. Podobnych wyborów będziemy dokonywać co chwile, najwięcej ich będzie gdy już zostaniemy królem. Praktycznie cały ten fragment będzie z tego zbudowany. Pozwolić zbudować przyczółek dla biednych? A może zamtuz dla "potrzebujących? Każdy nasz wybór ma ponosi jakieś konsekwencje w świecie gry, jedni na pomogą, inni znienawidzą.

Podobnie jak w każdej części Fable i tu nie możemy tworzyć postaci, jak już pisałem możemy jedynie zmienić jej płeć. Jednak podczas gry znajdziemy lub kupimy pełno "zmieniaczy wyglądu". Możemy kupić brody, fryzury, tatuaże itp. Możemy też kupować różnego rodzaju miecze i zbroje, w grze możemy też używać broni palnej, czyli pistoletów, czy stzelb.

Walka jest bardzo podobna do poprzednich części, więc ciągle możemy korzystać z broni białej (miecze, szable, młoty, topory itp.), palnej (pistolety, strzelby itp.) i magii (kule ognia, błyskawice, lodowe pociski itp.). W czasie walki ciosy możemy łączyć w kombosy, czyli np. zaatakować mieczem, a dobić pistoletem. Walka jest niezwykle efketowna, lecz przez to także jest ona łatwa, rzadko ginołem w trakcie pojedynków, problemem mogą być jedynie bossowie, na których czasami trzeba znaleść sposób.

Gra słynie z ciekawego pomysłu na ekwipunek, którego... tak naprawde nie ma! Oczywiście nie wygląda on jak w każdej innej grze tego typu, czyli jak okienko z przedmiotami. Po naciśnięciu "esc" przenosimy się do Sanktuarium, w którym możemy znaleść naszego lokaja, który oprowadzi nas po "ekwipunku". Możemy tam przyjrzeć się swoim broniom, czarom i ubraniom, oczywiście możemy też wszystie z tych rzeczy przymierzyć. Ciekawe jest też to że możemy farbować części ubrania, więc możemy chodzić bohaterem całym ubranym na czarno bądź na różowo . W Sanktuarium znajdziemy też mape, dzięki której możemy przenosić się do wybranych miejsc i przyjmować misje.

No właśnie... misje, według mnie to największy plus Fable 3. Są one najlepiej zrobione z całej gry. Podam przykład. Pewni mnisi, potrzebują do gry postaci, która przejdzie ich grę, próbujemy podołać się tego zadania i... wkraczamy do świata gry RPG! Misja ta drwi z wszystkich gier cRPG, postaciami niezależnymi są stojące kartony z namalowaną postaciom i to tyle Oczywiście możemy z nimi pogadać, następnie wkraczamy do zamku złego barona uratować księżniczke, a strażnikami zamku są... pluszowe misie! Wchodzzimy do komnaty, z dźwignią na środku pomieszczenia, oznaczoną wielkimi strzałkami. Na końcu gry czeka na nas pokonanie Barona, a zrobimy to... jednym uderzeniem W tej misji znajdziemy jeszce wiele drwin z innych gier, jednak nie będe Wam psuł frajdy. Podobnych misji znajdziemy o wiele więcej.

Rozwijanie postaci również różni się od innych gier RPG. Nie mamy tu typowego okna z umiejętnościamy, na które wydajemy punkty doświadczenia. W Fable 3 mamy ważną dla fabuły "Droge do Władzy", która jest podzielona na kilkanaście fragmentów, a konczy się ona zamkiem, do którego dojdziemy pod koniec gry. Aby odblokować następny fragment drogi musimy otworzyć brame. Jednak aby to zrobić potrzebujemy odpowiednią ilość punktów Gildii, dostajemy je za wykonywanie misji, zabijanie przeciwników i rozmawianie z mieszkańcami. Na Drodze mamy też rozmieszczone skrzynie z umiejętnościami, które otwieramy za pomocą wymienionych wczęśniej punktów Gildii. W szkrzyniach znajdziemy podniesienie zadawanych obrażeń, nowe gesty, które wykorzystamy podczas rozmów itp.

Rozmowy są najprzyjemnieszym elementem gry. Jednak nie są one typowymi rozmowami w pełnym tego słowa znaczeniu. Po prostu możemy podejść do każdej postaci i coś z nią zrobić. Możliwości mamy naprawde dużo, jednak różnią się one od płci osoby. Możemy komuś beknąć prosto w twarz, pierdnąć, zatanczyć, przywitać się, pocałować itp. możliwości jest naprawde dużo, w dodatku każdego możemy złapać za ręke i pobiegać z nim po okolicy. Wysokie relacje z np. kobietą, mogą przysłużyć się nawet do ślubu! Mamy też możliwość kupowania domów i sklepów, kupowanie sklepów jest ważne że gdy wydamy na niego niemało pieniędzy to wzruci się nam ona kilkukrotnie, podobnie jak w Assassin's Creed Brotherhood.

Zarabiać pieniądze możemy na różne sposoby. Najłatwiejszym sposobem są mini-gry. Nie ma ich za dużo, ledwie 2. Możemy grać na lutni lub wałkować ciasta. Żeby nam się to udało musimy w odpowiednich momentach wciskać odpowiednie przyciski na klawiaturze.

Graficznie gra nie zachwyca, modele postaci wyglądają brzydko, jedynie fajnie wygladają krajobrazy. Widok nad przepaścią, na wielkie góry, jest wspaniały. Często możemy też zaobserwować przenikanie modeli, czy to przez ściany czy inne postacie.

Dźwiękowo nie mam zasrzeżeń, angielskie głosy są zrobione wspaniale. Nadają klimatu całej grze, gorzej jest z brońmi, a przede wszystkim z bronią palną, po prostu nie brzmi ona jak prawdziwa broń.

Podsumowując, gra nie jest szczególnie wybitną produkcją, jednak niektórych może zachwycić, przede wszystkim fanów poprzednich części (czyli mnie także ).