A idź pan w pyry

Heh, normalnie wywołałeś u mnie lawinę wspomnień. Co więcej, zaproponowane tutaj "zarazki" należą do moich ulubionych. Zwłaszcza w dzieciństwie sporo się tego słuchało a i teraz miło do tego wrócić. Więc za to - high five! Nie ukrywam, że TAKIEMU zarażaniu mówię zdecydowane TAK. Z innych rzeczy, pamiętam, jeszcze sprzed czasów podstawówki, czyli w głębokim dzieciństwie, słuchało się na kasetach kompilacji Abby, Boney M, czy Modern Talking. Rodzice mieli do tego sentyment, a ich dzieci nie miały nic do gadania Zawsze, ale to zawsze jak wybieraliśmy się w dłuższą podróż (krwiście czerwonym fiatem 126p - tęsknię za nim;), towarzyszyły nam piosenki właśnie tych zespołów. Niezapomniane czasy. No i dzięki za uwzględnienie mojej propozycji na wpis

Hiehiehiehie. Ja jestem do szpiku kości zarażony Pink Floyd, a mocno Dire Straits (który z kolei mocno wsiąkł w moją siostrę identyczną drogą). Z trzech zespołów, którymi jestem "zarażony" odtatnie, na Twoim wpisie są dwa Trzeci to Status Quo, z nieśmiertelnym coverem "In the Army Now": http://www.youtube.com/watch?v=e7H-63vMo9A , a także masą innych wpadających w ucho rockowych kawałków (ot, np. Caroline:

). Po mamie odziedziczyłem Black Sabbath, Deep Purple i Led Zeppelin, ale do nich przekonałem się już nieco starszym będąc.

Swoją drogą, też zaczynałem od "The Wall" i zdziwiłem się, że ten album budzi różne emocje - dla mnie zawsze był niesamowity i byłem przekonany, że wszyscy lubiący rocka podzielają tę opinię.

Ojciec nauczył mnie słuchać muzyki. Black Sabbath, Pink Floyd, Led Zeppelin, Budgie, a nawet Metallica i Rammstein - to są jego zespoły i gdyby nie one, byłbym dziś zupełnie innym człowiekiem. Zatem życzę Ci podobnie owocnego zarażania swojej pociechy.

Miałem podobną sytuację. Tata zaraził mnie swoją muzyką - dobrym rockiem i bluesem. To jest prawdziwa muzyka, a nie dzisiejszy szmelc. Szkoda, że straciła na popularności:(

Jeśli chodzi o Dire Straits, to fakt. Tata mnie "molestował"* tą kapelą. Dodałbym do tego jeszcze Deep Purple, Queen, Scorpions, (i tutaj jeszcze wieeele nazw). W zasadzie z czymś mocniejszym niż radiowa papka spotkałęm się dzięki niemu. Cieszy mnie to bardzo. Co prawda, dość szybko doszedłem do wniosku, że to w sumie naprawdę fajne, ale za lekkie dla mnie, zacząłem słuchać duuużo mocniejszej muzyki. Co oczywiście rodziciela nie ucieszyło :].

*po namyśle postanowiłem ten wyraz w cudzysłów ubrać :].

A ja od siebie dorzuce ze mam wszystko to co wymieniles na kasetach Tzn vangelisa nie jestem w 100% pewien, ale napewno kilka jego kaset mam. Ba co ciekawsze w samochodzie nadal mam radio na kasety

Mój ojciec zaraził mnie Bilińskim, Jean-Jarre'em, Kraftwerkiem i... Republiką.

Taaak, Dire Straits to również zespół mego dzieciństwa. Przypomniałem sobie o nim dość niedawno, gdy na Trójce pan Mann puścił "Walk of life". Pamiętałem wtedy każdy dźwięk z klawiszowego intra. Potem samo się posypało: "Brothers in arms", "Money for nothing", "Sultans of swing" czy "Private investigations". Wyszło na to, że połowa hitów mojego dzieciństwa to właśnie Dire Straits.

Ostatnio strasznie napaliłem się na Floydów. Nom, "Goodbye blue sky" to jest jednak piękna piosenka. I ten głos dziewczynki na początku... Dreszcze przechodzą człowieka.

Ach Dire straits. I moje zdziwienie, gdy po powrocie do domu z "Brothers in arms" stwierdziłem istnienie identycznej płyty w płytotece rodziców

@uncleSam- To jest syn Watersa, a nie dziewczynka

A co do wpisu, to zarówno Dire Straits, jak i Pink Floyd zaraził mnie właśnie też ojciec. A płyt Vangelis ma naprawdę sporo. Zaraził mnie oprócz tego Deep Purple (chyba mój pierwszy poważny zespół), Stingiem, a w pewnym momencie wygrzebał skądś nawet Black album Metalliki

To jest syn Watersa, a nie dziewczynka

Powiedzmy, że rozpoznawanie płci dzieci nie jest moją najmocniejszą stroną

Jako (prawdopodobnie) najmłodszy czytelnik Bloga Twego i to tym bez rodziciela płci męskiej, muszę z przykrością stwierdzić, że... chyba trochę się od rodziców zaraziłem. Fakt, faktem o AC/DC wiem od wujka, a reszty metalowej rzeszy zacząłem słuchać sam (chociaż ostatnio jak włączyłem mamie Metallicę w samochodzie, to jej pamięć ruszyła w ruch i z Black Albumu leciały głównie ballady, "agresywniejsze" pieśni musiałem ściszać ), ale rodzice też w swój wkład mieli w dzisiejsze ukształtowanie mojego gustu muzycznego. Queen, Kult, Jean Michael Jarre (którego, słucham rzadziej ) no i Dire Straits, o którym przypomniałem sobie dopiero przy lekturze "Sagi o Wiedźminie"... Jak zwykle czekam na część drugą.

Tak, BTW... Nostalgia is hard weapon...

Ja wychowałem się na Dire Straits, The Cars, Pink Floyd (niedawno byłem na koncercie australijskich odtwórców), TSA, U2, Boston, Simon & Garfunkel, Queen. Pozostaje jeszcze cała reszta, którą znam praktycznie od urodzenia, ale nie kojarzę nazw ani tytułów.

U mnie było/jest głównie Guns N' Roses, chociaż oczywiście Dire Strais kojarze. Wiele zespołów, przewineło się przez zawartość mojej mp3, większość wspominam ciepło, głównie za wpadający w ucho rytm. W piosence Interesuje mnie głównie gitarowe granie, chociaż zachwyca mnie wokal Mercurego, podobnie jak kolegę pavlaq89 (przynajmniej mam nadzieję).

Pinków i Vangelisów słuchał mój ojciec, mnie się czasem zdarzy jeden czy dwa utwory wysłuchać. Zdecydowanie bardziej gustuję w Q.

Mnie usiłowano od małego zarazić Brahms'em, Chopin'em, Bach'em, Perlman'em, Pergolessi'm i innymi wykonawcami z tego szacownego grona. Jednak tego typu muzyka przemówiła do mnie, gdy w wieku 11 lat na żywo usłyszałem Pavarotti'ego. Do muzyki klasycznej trzeba dorosnąć. Jednak pierwszą kasetą jaką sam sobie zafundowałem była "A ty co" Elektrycznych gitar. Zaraz po niej "In the Court of the king Crimson" Podejrzewam, że jeszcze znalazłbym je w starych rzeczach. No nie mogę zapomnieć o Metallice, Black Sabbath i innych już wymienionych zespołach.

@Akatosh nie tylko wokal (uwzględniając też technikę overdubbingu) ale też świetne zróżnicowane kompozycje. Co ciekawsze: mój obecny najulubieńszy zespół - Blind Guardian - pełnymi garściami czerpie inspirację i wzoruje się na Queen; nazwali nawet jeden album (genialny zresztą) na ich cześć - "A Night At The Opera".

Z wymienionych przez Qbusia zespołów znam i lubię tylko Pink Floydów. Co się zaś tyczy reszty... Ładnie grają, ale nigdy ich nałogowo nie słuchałem, czego, nawiasem mówiąc, teraz nieco żałuję.

Od matki zaraziłem się... hmm... chciałbym napisać, że muzyką klasyczną (a ściślej chodzi mi o twórczość takich person, jak Rachmaninov, Shostakovich, Prokofiev i Tchaikovsky), ale prawdę powiedziawszy zaraziłem się ich twórczością sam (moja matka rzadko puszczała ich utwory na głośnikach wtedy, kiedy bym chciał, stąd początkowy brak zainteresowania ). Bardziej się zaraziłem od mego brata: wspomniany Pink Floyd, Pat Metheny Group, Bobby McFerrin, Anathema i Tool.

Mam winyl Dire Straits'ów 'Brothers in Arms' w domciu Kupiłem go w wakacje 2010 w Gdańsku na targu Dominikańskim (czy jakoś tak...). Dobra płytka, muszę przyznać.

Dzięki za wszystkie odpowiedzi. Na razie nie będę komentował każdego z osobna, bo czasu brak. Znikłem nagle, bo mi syn zachorzał. Dopiero wróciłem. Następny wpis przewidywany na jutro. Stay tuned.