Z kulturą o kulturze

W 100% zgadzam się z recenzją Warto się wybrać, bo to naprawdę sympatyczny film. Także zgadzam się, że aktorzy zagrali wręcz znakomicie. Niestety, rzadko się już dziś widuje takie filmy...

Może to i lepiej, że takie filmy nie są codziennością - tym bardziej się docenia wagę danego tytułu No i przez to, że jest ich mniej, ma się czas na ogarnięcie co ciekawszych perełek.

Film zrobił na mnie duże wrażenie, ale nie ze względu na fabułę, a stronę formalną. Został świetnie zrealizowany, technikami starej szkoły i to prawda co mówicie, że mało już takich tytułów. Niemniej jednak produkcja godna polecenia!

Ja mogę tylko powiedzieć, że zgadzam się z przedmówcami

Irytuje mnie przetłumaczenie tytułu na polski - oryginalna nazwa to King's Speech (Przemówienie Króla), a nazwali to "Jak zostać królem" - ten tytuł bardziej nadaje się na komedię.

Jak dla mnie polski tytuł jest trafiony - w przypadku tego konkretnego króla, zostało dokładnie przedstawione, co musi zrobić, by w pełni nim zostać Czasem dosłowne tłumaczenia nie są konieczne i w tym przypadku tytuł "Przemówienie/mowa króla" byłby co najmniej koślawy, a tak mamy jeszcze nutkę tajemniczości (co być może zadziałałoby na niektórych;)), co jest marketingowo zasadne.

Bardzo przewrotny i pyszny film schowany pod pozorem ciepła. Nie jestem paranoikiem, cokolwiek ludzie mogą o mnie mówić. Do rzeczy.

Realizacja jest perfekcyjna, kilka ładnych kadrów, dialogi, gra aktorska jest w porządku, "dramat" zarysowany jest całkiem sprawnie. Chodzi o zasadniczą, podstawową i niewypowiedzianą w filmie nieprawość (jakkolwiek głupawo to nie brzmi). Och, jestem księciem Jorku i teraz muszę zostać królem! To zniszczy moje doskonałe życie arystokraty schowanego za państwem! Moja przypadłość nie pozwoli mi stanąć na wysokości zadania. Z pewnością jest to trudniejsze zadanie niż życie w wyzyskiwanych koloniach, próba przeżycia w czasach najazdu kultury zachodu w osobie angielskiej herbaty. Jak łatwo wizerunek ulega zmianie nikt nie zobaczy wojen burskich toczonych o kawałki wyszlifowanego węgla, powstanie sipajów, przecież każdy chcę zostać przywiązany do armaty. Podział Afryki? " To było brutalne, ogniem i mieczem przeprowadzone zjednoczenie" (Heban s.254). Na Anglii spoczywa taki sam ciężar odpowiedzialności za zbrodnie jak na Niemczech, Rosji oraz kolonialnej Francji. Jak mogę oglądać ten film i traktować jego dramat poważnie. Chyba właśnie nie mogę.

myrmekochoria - moim zdaniem niekoniecznie o politykę historyczną w tym filmie chodziło. Stąd wolę zdystansować się od tego, popatrzeć na ten obraz jak na tabula rasa i po prostu dobrze się bawić. "Jak zostać królem" z założenia nie miał traktować o "przywiązywaniu się do armaty" tylko o walce ze swoimi słabościami. Ale zgodzę się, z początku mogło to wydawać się dość żałosne, że Książę Jorku woli życie w cieniu, pod parasolem pozornego bezpieczeństwa. Ale w filmie jest to wg mnie dość dobrze wytłumaczone - to właśnie jego przypadłość odebrała mu śmiałość i godność, niemalże stłamsiła go. Widać taka prozaiczna rzecz, z punktu widzenia osób nie jąkających się, potrafi wpłynąć na człowieka.

Na pierwszy rzut oka przykład może wydać się nietrafny, ale moim zdaniem jest analogiczny: równie dobrze można doszukiwać się niesprawiedliwości i nierzetelności w oscarowym dokumencie "Zatoka delfinów". Jak to, spytałby ktoś, to stronniczy film bo pokazuje politykę rybną tylko jednego państwa, skupia się wyłącznie na zagładzie waleni, zwłaszcza delfinów! A przecież nasza Ziemia i jej Dzieci potrzebuje pomocy. Tyle zwierząt jest codziennie wysyłanych na rzeź, a tutaj mowa akurat o delfinach. A gdzie konie? Gdzie krowy? Gdzie słonie z ich kością ? Przytaczając Twoje słowa - jak można "Zatokę delfinów" traktować poważnie? Ano można.

Oczywiście, że nie chodziło o politykę historyczną=D. Walka ze słabościami, wybuchami gniewu powodowanymi bezsilnością, niepewność itd, ale naprawdę ciężko mi spojrzeć na film poważnym okiem, raczej pobłażanie wypełza na mój uśmiech. Nie mogę nie mieszać w to historii, bo film jakby żegna się z ostatkami belle epoque, zaznacza jak ogromna jest Anglia, i wybiega naprzeciw konfliktowi, w który Anglia angażowała się nieco kontrowersyjnie. Czy tematem sztuki ma być dzbanek rozbity, mała rozbita dusza z wielkim żalem nad sobą? Prawdopodobnie tak, i to ocala, ale chyba nie na takiej skali jaką zarysował sobie reżyser. Ciężko spojrzeć przychylnym okiem ma dramat małej jednostki w bezpiecznej dalekiej Anglii, która się boryka z swymi problemami, tak naprawdę nieważnymi.

Czytałem sporo wypowiedzi na temat tego filmu, ale nie ukrywam, że Twój punkt wyjścia jest ciekawy i kontrowersyjny, by nie rzec jedyny w swoim rodzaju. To się ceni No ale jak widać, blisko sześciotysięczna Amerykańska Akademia Sztuki i Wiedzy Filmowej spojrzała na ten film z innej strony, niźli na obraz Anglii Mocarnej Jąkaniem Silnej, co oczywiście niczego nie zmienia bo i dlaczego. Tym niemniej dzięki za cenne komentarze bo taka szersza perspektywa faktycznie może doprowadzić do ciekawych wniosków, co z punktu widzenia w wersji mikro niekoniecznie może nam pewne rzeczy uzmysłowić. Teraz jak będę się zabierał za oglądanie brytyjskich produkcji, sprawdzę czy aby nie jest ona "imperializmem podszyta"

Ja nie potrafię spojrzeć inaczej z moim sceptycyzmem i pesymistyczną wizją. Cóż, oskary. Jestem całkiem sporym fanem kina i dopiero się dzisiaj dowiedziałem, że rozdanie miało miejsce, więc..., są inne drogi spoglądania. Przed chwilą obejrzałem dobrą recenzję, sumuje wrażenia.

http://www.escapistmagazine.com/videos/vie...he-Kings-Speech

He he, nie powiem, dość celne