Autostopem przez Skyrim
Entry posted by TommyDe ·
293 views
Człowiek uczy się całe życie. Najpierw uczy się chodzić, uczy się jak włączyć komputer, korzystać neostrady, robić zdjęcia satelitarne swojej wypacykowanej gęby i - przy odrobinie szczęścia - mówić, a gry... Z grami jest różnie. Czasami zaczyna się to we wczesnej fazie ssania, a czasami nawet wcześniej - po pojawieniu się nowej odsłony Call of Duty: Modern Warfare 2: Vietnam: Sajgonki: Ryż, Mięso i Grzyby 3 - Map Pack. Całe szczęście, że w końcu przychodzi taki moment w życiu każdego - no, może nie każdego - człowieka, że nauczy się pisać i czytać. Jeżeli o mnie chodzi, to moim skromnym zdaniem, ten moment jeszcze nie nadszedł, choć wydaje się być blisko, jak kolejna medialna panika na tle następnej pandemii bakteryjnej grypy napędzanej przez firmy farmaceutyczne... Ach! Bym zapomniał! Załóżcie czepki z folii aluminiowej, bo ONI widzą i słyszą wszystko! Komentarz pod newsem na stronie głównej CDA nieraz okazał okazał się zbyt ograniczający, dlatego zakładam tego bloga, o którym myślałem już od dłuższego czasu. Będzie, i tu zaskoczenie, o grach, ale w przyszłości także trochę o filmie, możliwe, że o muzyce, o postępie techniki w dziedzinie ogłupiania użytkownika, a raczej sugerowania mu, że mądrzejszy być nie musi i świadomości zbiorowej z mediami w roli głównej i tym podobne nieambitne tematy. Wpisy będą dłuższe, krótsze, jak czas i wena (czytaj: nuda) pozwolą. Tyle w temacie wstępu do mojego bloga, a tym samym pierwszego w nim wpisu.
Dziś o Skyrimie, o oczekiwaniach i faktach z Game Informera.
The Elder Scrolls. Seria, która wyznaczała początki i końce cykli żywotności mojego peceta. Najpierw była godzina spędzona przy uruchamianiu Bugg... Daggerfalla, później wiele tygodni grania w Morrowinda... Eh, ale ten czas szybko leci. TES3. Ostatnia dobrze przedstawiona gra z serii, bo przecież przenoszenie się dzięki trzem kliknięciom logiczne nie jest, nawet biorąc pod uwagę okoliczności przyrody zaproponowane nam przez twórców. Why walk, when you can teleport, prawda? Ale fast travel w Oblivionie dało się przeżyć. Wystarczyło wziąć twardy ogon chutliwej, argoniańskiej pokojówki w garść i wytrwać w przyrzeczeniu wspomagając się konsolą pozwalająca sprowadzić nieśmiertelnego Shadowmere'a z zaświatów. Czwarta część TES dorastała do pięt Morrowindowi jedynie w okolicach Drżących Wysp. A może to tylko z tego przyzwyczajenia do klimatu Morka i jego perfekcyjności w oryginalności? Oblivion nie był taki zły. Oblivion był bardzo dobry. Oblivion był inny niż Morrowind - i chyba właśnie w tym tkwił jego problem, który wcale problemem nie był.
Czas leci, Electronic Arts doi klientów systematycznie, a dobre gry - jak to mają w zwyczaju - ukazują się raz na dekadę, albo wtedy, kiedy będą skończone. O pojawieniu się północnej prowincji Tamriel na ekranach dowiedzieliśmy się 7 lat po premierze Obliviona, na gali VGA. Gdzieś w tzw. międzyczasie pojawiającym się w przerwach miedzy beznadziejnymi dowcipami - czy jakkolwiek by tych wypowiedzi nie nazwać - z których prowadzący najbardziej popularny teleturniej niedzielnej pory obiadowej mógłby się wiele nauczyć, pojawił krótki teaser TES5: Skyrim. Treść jakaś tam jest, zdradza jedynie kim jest lub kim zostanie główny bohater, miejsce akcji oraz z kim przyjdzie nam się zmierzyć na samym końcu tej zapewne krętej i rozwidlonej drogi głównego wątku, a to wszystko w stylu przypominającym mi jeden z przerywników Zeratula ze StarCrafta 2. Do tego ta muzyka, którą skomponował, jak zwykle, Jeremy Soule, tak jak w przypadku przegenialnego wstępu do Oblivona, który osobiście uważam za najlepsze dzieło growej sztuki audio-wizualnej... Cholera... Lekarz zabronił mi się wzruszać... W każdym razie, jeżeli to Blizzard robi najlepsze cinematici, to Bethesda robi we współpracy z Soulem najlepsze intra, nic nie zmieni mojego zdania, ale w przypadku głównego motywu ze Skyrima Soule przeszedł samego siebie. A skomponował coś na kształt "Reign of the Septims" bez tego cesarskiego patosu z Obliviona i dodał coś z klimatu pólnocnych ostępów Tamriel, a znalazło się także miejsce na małe nawiązanie do motywu z Morrowinda w partii bębnów... Może to jakaś sugestia? Wzięliśmy trochę z tego i tamtego, i teraz będzie lepiej, a zobaczycie to 11 listopada?
Wróćmy do rzeczywistości. Game Informer wrzucił parę screenów. Co na nich jest? Ano przede wszystkim, dowód na to, że panowie z Bethesdy albo w końcu zobaczyli jak wygląda kobieta, albo zatrudnili antropologa. Nordka nareszcie wygląda tak, jak powinna, a nie jak lekko ogolony blond goryl z bielactwem. Żeby tylko nie trzeba było za długo siedzieć nad takimi proporcjami w edytorze... Środowisko wygląda świetnie, oby tylko nie okazało się, że Bethesda dobierając screeny wzięła przykład z montażystów zwiastunów hollywoodzkich komedii, prezentując w nim absolutnie wszystko, co warte jest w tym filmie obejrzenia. Treść zawarta w tekście, to opis Obliviona z przed jego premiery uzupełniony o to, co w Fallout'cie 3 się udało. Najciekawszym elementem fabuły wydaje się być, jak to zwykle bywa w grach cRPG, początek. Musimy oczywiście zacząć od zera. Nasz dzielny poszukiwacz przygód leżąc na podłodze karczmy po paru głębszych postanawia zostać Łowcą Smoków, ale zanim kupi sobie pogięty miecz, walnie sobie jeszcze jeden kufelek i schowa parę Smoków za pazuchę tutejszej dziewce... Albo... W trakcie pierwszego questa dowiemy się, że jesteśmy wyjątkowi i przy okazji uratujemy świat przed globalną anihilacją, a na dodatek jacyś goście zwani Starszymi napisali to o nas wielki temu na jakimś świstku... Można to nazwać tradycją serii TES lub, jak kto woli, zupełnym brakiem polotu we wprowadzeniu do wątku głównego... Cecha charakterystyczna. Niech będzie. Będą atuty, tudzież zwane perkami - fajnie. Pierwsze Neverwinter Nights nauczyło mnie dzięki nim liczyć do trzech. Walka na dwie bronie to bardzo ambitny pomysł, ale chyba nie wypali i wyleci do premiery. Bardzo interesująco za to wygląda karta postaci, a dokładniej zakładka umiejętności. W przypadku umiejętności magicznych przedstawiono ją w postaci konstelacji, do prezentacji umiejętności bitewnych zapewne zaciągnięty zostanie szkic wojownika - co prawda to tylko wodotrysk, ale robi to co powinien, cieszy oko. Całkiem oryginalne. Bestiariusz - jest, to najważniejsze. Ważne żeby nie pojawiły się żadne upierdliwe szkaradztwa pokroju skrzekacza, i nic więcej mi nie potrzeba.
11 listopada bieżącego roku, 307 dni licząc od dnia dzisiejszego, deadline do zakupu nowego sprzętu. Wystarczy.
3 Comments
Recommended Comments