A idź pan w pyry

Chciałbym, by Ci, których najwięcej widać (bo najwięcej pyszczą, płaczą bądź wynoszą się na piedestały), zarówno ze strony patriotów jak i antypatriotów nauczyło się odróżniać pojęcia szowinizmu i patriotyzmu, bo zarówno ze stron antypatriotów wiele jest twierdzeń podobnych do:

"Patriotyzm jest zły, bo "tu definicja szowinizmu"!"

jak i ze stron patriotów:

"Patriotyzm jest super, mój kraj jest najlepszy, "tu nazwa jakiegoś kraju lub najpewniej wszystkich krajów" niech wy...noszą się stąd!"

Jedni i drudzy są siebie warci, bo i jedni i drudzy (czyli fanatycy i krzykacze) nie potrafią nawet poprawnie nazwać tego, za czym/przeciw czemu są... Smutne jest to, że pierwsze co z brzegu weźmiemy z jednej lub drugiej strony, będzie błędnie wyrażone, oparte na niewiedzy.

A podchodząc już do samego patriotyzmu - bardzo go cenię. Czy uważam siebie za patriotę? Nie do końca, ale trochę tak. Co sądzę o Polsce? Mieszane uczucia. To wcale nie wyklucza patriotyzmu.

Niedługo trwała ta przerwa. No i kolejny ciekawy wpis zmuszający do refleksji.

behemort - Celna uwaga. Są patrioci i 'patrioci'. Sam w tekście popełniłem zbliżone uproszczenie. Ale mogę nieco poetycko i kiczowato powiedzieć, że szowinizm to mroczna strona patriotyzmu. Obie strony czasem popadają w skrajności.

Wosq - Niedługo? Hmm... Widzę, że głód niski.

Umierać za ojczyzne czy pracować jak niewolniki dla dobrego PKB eeee to tylko dla fanatyków typu "łysa pała " .

3 razy NIE, patriotyźmie, dziękujemy.

Miałem problemy z pytaniem "Czy lubisz Polskę?". Przez "Polskę" rozumiesz kraj z jego przyrodą, miastami, mieszkańcami i krajobrazami; czy też kraj i procesy gospodarcze, polityczne które w nim zachodzą?

Lubię Polskę ale nie lubię polaków, i co teraz?

I tak, uważam że patrioci są potrzebni.

złapałem buga

To zjedz patcha.

deawpl - Co dla fanatyków? Interpunkcja!

Danewcielo - A dlaczego? Rozwiń wypowiedź

the Mon - Całościowo.

NoobGod - Co teraz? Podziękuję za odpowiedź. Ja też nie przepadam za wieloma Polakami. Ba, w ogóle człowieki to bywają straszne bydlaki.

Owiec - Już zrobiłem troubleshooting.

Nie jestem patriotą, bo nie umiem nim być w tak... dziwnym kraju. Bo jeśli kochać swoją ojczyznę, to za wszystko, jeśli nienawidzić, to także za całokształt. Nie zrozumcie mnie źle, ja nawet lubię Polskę, bo tu przecież się wychowałem i jak narazie jest mi tu całkiem dobrze. A to, że w życiu na ogół za dużo wymagam jest sprawą inną, bo znowu kochać tego naszego kraju nie mam za co, ponieważ przecież nie jestem zamknięty 24 h na dobę w domu i widzę, co się w Polsce dzieje. I wcale nie z TV, bo tam to podobno kłamią. Wiem to z życia, z sytuacji moich bliskich, znajomych itd. Dlatego właśnie nie raz zdarzyło mi się zaklnąć na nasz naród, a właściwie na jego władzę, bo sam kraj (czyt. ludzie, z którymi na codzień obcuję) jest jak najbardziej spoko. A patriotyzm ma sens, bo bez patriotów pewnie dziś by nie było Polski

Jak w wielu innych donośnych kwestiach, tu także ostatnio osiadłem "pomiędzy" (czy jakby powiedziała pewna dama - "w rozkroku"). Chciałbym, by to, kto z jakiego kraju pochodzi, nie miało decydującego wpływu na jego życie. Niestety, Arabowie będą jeszcze długo utożsamiani z terrorystami, Polacy ze złodziejami, i w drugą stronę - zależy od punktu siedzenia i siedzącego. Ze swojej strony mogę chyba tylko starać się nie dać obałamucić stereotypom podczas oceniania innych.

behemorcie, ja bym do tego dodał aby ludzie potrafili odróżnić szowinizm od nacjonalizmu. Czytałem o tym ciekawy tekst i faktycznie muszę przyznać, że nacjonalizm kojarzony jest w Polsce źle. A złego znaczenia wcale nie ma.

Na pytanie: Czy uważam siebie za patriotę? odpowiedziałem tak, ale od razu zaznaczę, że ja pojmuję patriotyzm jako umiłowanie, wsparcie i pomoc dla własnego kraju, z poszanowaniem innych nacji i narodów. Zgadzam się z innymi, że w naszym kraju patriotyzm przypomina szowinizm i trzeba to zmienić.

kmieciu - Patriotyzm jest mylony z szowinizmem, nie może go przypominać.

Tak w ogóle to ciężko jest zdefiniować patriotyzm. Każdy inaczej go widzi. Jedni uważają, że to szacunek dla swojego kraju, inni sądzą, że trzeba tu czegoś więcej. Ja osobiście nie wiem czy jestem patriotą. Lubię swój kraj, lecz niewiele chyba mogę dla niego zrobić.

Jestem tak wyzuty z patriotyzmu, jak to tylko może być możliwe. Nie widzę powodów, żeby cieszyć się z wygranej jakichś sportowców z Polski. Nie ekscytują mnie mecze reprezentacji. Zasługi tych ludzi należą do nich i tylko do nich. Nie zamierzam się podpinać pod ich sukces. Tego typu postępowanie uważam za nie w porządku wobec tych ludzi. Widzowie nie zrobili nic, żeby osiągnęli sukces. Kochanie tego kraju, bo tutaj sie urodziłem, jest pozbawione sensu. Rozumiem, że gdybym urodził się w USA to powinienem kochać USA? Bo urodziłem się w USA? Do miłości potrzebna jest miłość. Żebym szanował mój kraj to ten kraj też musi szanować mnie. Nie robi tego. Wprost przeciwnie, wzbudza niechęć i niesmak. Myślę o Kanadzie.

Kruczek11 - Tylko teraz pojawia się problem braku porównania. Mam takie ciche przypuszczenie, że każdy kraj ma bardzo wiele różnych dziwnostek (urzędowych, 'ludzkich', kulturowych), ale poznaje się je dopiero wtedy, gdy się dłużej w danym kraju przebywa.

Tebeg - W języku angielskim jest takie ładne wyrażenie - to be in two minds about something. Może to nieco mało patriotyczne ( ), ale mi akurat ono pasuje najlepiej. A co miejsca urodzenia - trochę to w sumie smutne, tak prozaiczna sprawa potrafi tak mocno zaważyć na życiu.

...AAA... - Mylenie czy też różne rozumienie podstawowych pojęć leży u podstaw wielu sporów. Większość dyskusji wypadałoby zacząć od ustalenie definicji.

kmieciu - I tak postawa mi się podoba.

DonRomano - Niewiele możesz czy chcesz? Poza tym wydaje mi się, że właśnie takie minimalistyczne myślenie sporo szkodzi.

Holy.Death - Akurat podejście z szacunkiem mi się podoba. Prawda - do tanga trzeba dwojga. Ciężko starać się zrobić coś dobrego, gdy widzi się, że i tak idzie to marne. Ale, ale - akurat do pracy na rzecz swojego kraju można podejść dość praktycznie. Skoro mieszkamy w Polsce, to co dobre dla Polski powinno być dobre i dla nas.

Kanada?

Wydaje mi się, że jestem patriotą. Mimo, tego że nie jest tak jak sobie o tym marzę. Mimo, że czasami z bezradnością przyglądam się jak inni szkalują jej dobre imię. Mimo wszystko, kocham ją.

Rani mnie natomiast jedno. Często oglądam Express Reporterów na TVP2 i tam podczas emisji programu wyświetlany jest czat, w którym widzowie wyrażają swoje opinie. Często pojawiają się stwierdzenia "bo to jest Polska", "polska rzeczywistość" itp Wybaczcie, ale występki pojedynczych ludzi nie powinny rzutować na obraz całego społeczeństwa czy państwa.

Nie ma to jak trochę refleksji po południu. Od czasu pewnej rozmowy z Lordem Nargoghiem jestem do patriotyzmu nastawiony jakoś sceptycznie. Jednak staram się być jak kmieciu - dbać o interesy swojego państwa z poszanowaniem dla innego człowieka nienarodzonego na polskiej ziemi, bo walczyć o kraj będzie trzeba jak się już uzyska to prawo do głosu i zacznie interesować polityką... No i ankieta: 1. Tak 2. Odczucia mieszane mocno 3. Tak.

PS. Kiedy zrobisz ten neoficki wpis dla R13-ego? I czy reszta pomysłów na wpisy na Twoim blogu ożyje? Z chęcią bym przeczytał "Perypetie tłumaczenia Pomarańczowego Pudełka" i Twoją autobiografię.

Qbuś głód nie tyle niski, co ten czas strasznie szybko przeleciał Aczkolwiek każdy nowy wpis Twego autorstwa witam z uśmiechem na twarzy i czyta mi się je bardzo przyjemnie. Co do patriotyzmu, to sam nie wiem co myśleć. Z jednej strony czuję przywiązanie do tego kraju i częściowo ludzi( tu niestety jest jak jest i każdy dobrze wie jak jako naród traktujemy siebie nawzajem) a z drugiej to samo mógłbym odczywać pewnie w innych państwach, w których przyszło by mi się narodzić. Są owszem wyjątki jak obie Koree, Chiny, Niemcy, państwa islamskie czy USA

Diacon - Czy na pewno to imię jest dobre? A co do Ekspresu - jakoś mi się wydaje, że w innych krajach tak samo marudzą.

Mr.ALFik - Autobiografię? Forumową się znaczy. Orange Box Translation będzie, neoficki też - ten pierwszy może w pierwszy tygodniu, a drugi wymaga nieco wolnego czasu na odświeżenie pewnych rzeczy. Proszę ładnie o cierpliwość.

Wosq - Niemcy? Dlaczego?

Polska TAK, jej historia, kultura, natura. Polacy NIE, zadufani w sobie zazdrośnicy i rasiści... Nie wszyscy oczywiście, nie chcę tu nikogo obrażać. Ale w większości tacy jesteśmy my, Polacy.

Czy jestem patriotą? Pusty śmiech. Czy jestem nim duchowo? Czy postępuje jak patriota? Czy żyję dla dobra mojego państwa? To pytanie powinno być doprecyzowane. W moim przypadku odpowiedź brzmi nie w każdym przypadku. Narody a tym bardziej państwa są tworami umownymi, a ludzie wszędzie i zawsze są ludźmi. Czy lubię Polskę? Powiem tak: nie podoba mi się ogólny stan i polityka państwa. Nie podobają mi się otaczający mnie ludzie. Ale kto wie, czy w innym państwie ludzie są inni? Osobiście uważam, że nie. Czy patriotyzm ma sens? Czy światu potrzebni są patrioci? W stanie w jakim świat znajduje się obecnie. Czyli opartym na koncepcji państw i narodów patrioci i ludzie uważający się za patriotów są potrzebni dla podtrzymania tożsamości narodowej o której się dużo nasłuchałem, a nigdy jej nie czułem. Przepraszam za zdecydowanie za długi i stylizowany na inteligentny komentarz. Czemu na końcu? Żeby ktoś musiał przeczytać resztę

pawesz - Nie wszyscy na całe szczęście...

wiatrak - Gdybym doprecyzował pytanie, to bym musiał zamieścić ich kilkanaście. Z tymi tworami umownymi sam nie wiem, czy bym się do końca zdawał. Nawet jeśli, całe nasze życie opiera się na różnych umowach. Ale co prawda, to prawda - koncepcja narodu pojawiła się w zasadzie w romantyzmie.

O, ho ho ho. Jedną z ciekawszych ballad Kaczmarskiego tu widzę (znam ją tylko z nagrania prywatnego koncertu Jacka w Monachium - jest tam też parę innych godnych uwagi utworów).

Co do tematu: jestem zdecydowanie przeciwny patriotyzmowi i podziałom świata na narody - jestem, można by rzec, zupełnie przeciwny nacjonalizmowi.

Z podziału na narody, z tego ślepego oddania tzw. "ojczyźnie" wynikło na świecie tyle okropności ("historia nam daje dobitne dowody")... Dlaczego, pytam się, nie możemy uznać całej Ziemi za swoją ojczyznę?

O jejku, co to się narobiło, zaczynam chyba się skłaniać ku anarchizmowi...

Oczywiście potrafię zrozumieć, dlaczego ludzie przywiązują się do danego kraju. Ale nie lepiej posłać w diabły te wszystkie podziały? OK, tutaj zaczynają się już piękne marzenia i utopie, jednakże nie da się chyba nie zauważyć, że większość nieszczęść na tym świecie wynika właśnie z podziałów między ludźmi...

Oddanie nie musi przecież być ślepe. Ślepe rzeczywiście byłoby do d... Choć prawdą jest, że za często zaślepiało. Gdybym jednak miał rozwijać pesymistyczne wizje, to napisałbym, że pewnie za czas jakiś narody zostaną zastąpione przez korporacje. Narody nie znikną, ale identyfikacja się zmieni.