Follow the fishies....

Nie da się ukryć, że CB rzeczywiście wyróżnia się z tłumu między innymi za pomocą muzyki. Jeszcze nie skończyłem go oglądać (jestem na 17 odcinku), ale jak do tej pory to jedno z moich ulubionych anime (inna sprawa, że jak do tej pory obejrzałem w całości ze 4 serie i to dawno).

A myślałem, że tylko ja jestem taki zryty, w samochodzie na Cd sam mam kilka mp3 z 2 anime. Dwa openingi z naruto + motyw bitewny i jeden opening i ending z bleacha. Pozdrawiam. A cowboya też kiedyś oglądałem i szczególnie właśnie The Real Folk Blues wkręca się w mózg.

Cowboy Bebob jest do d... ;p

Piorunująca pięść miłości niech sięgnie FaceDancera ^^

A soundtrackiem CB zasłuchuję się od kilku ładnych lat. Bluesa ani jazzu nie słucham na co dzień. Jak ten cud wytłumaczyć?

YOKO KANNO

Ta genialna pani swym dotykiem zamienia wszystko w złoto. I platynę. Jeżeli widzę to nazwisko na liście płac, to biorę w ciemno. Słuchałem większość jej soundtracków i wszystkie są wyjątkowe i niesamowite. Ona urodziła się tylko po to, aby tworzyć muzykę.

Za anime nie przepadam, ale piosenki są niezłe - najbardziej mi się spodobał The Real Folk Blues. A jazzu i bluesa słucham (równie nałogowo zresztą, jak rocka czy metalu [choć ten ostatni, gwoli ścisłości, bardzo rzadko]), i jakoś żadnej z tych piosenek bym nie nazwał jazzową/bluesową... Ale OK, czepiam się. ;p

Czego bym jednak nie powiedział, to za najlepsze soundtracki uważam te autorstwa Akiry Yamaoki - nie znalazł się w moim pobliżu soundtrack, który by przebił OSTy z Silent Hill.

Samo anime bardzo lubię bo jest naprawdę jednym z lepszych. Niestety muzyka tak mnie nie ruszyła ale ja po prostu nie lubię tego typu muzyki.

Dobra, nie ważne czy są jazzowe, bluesowe, czy jazzowate czy bluesowate tylko.

Te piosenki są ŚWIETNE. I tyle ^^.

Cóż... Nie ma co prawda paru moich ulubionych kawałków, ale i tak zgadzam się w pełni. Tak anime, jak i muzyka są genialne.

Face - Nicht trollen, raus!

1. Uważam, że do wpisu wkradł się mały błąd To, co słyszymy w Tank! - Cowboy Bebop to jest kontrabas, a nie gitara basowa. Uzasadnienie:

a) na moje ucho - chodziłem przez kilka lat do szkoły muzycznej, nasłuchałem się tego i owego

b) w tym kawałku gra orkiestra, co tylko utwierdza mnie w przekonaniu, iż jest to kontrabas

c) przez chwilę (np. 0:32) widać osobę grającą na kontrabasie ^^'

2. Spodobał mi się kawałek Steve'a Conte'a - Call Me Call Me. Zresztą, ten ostatni kawałek też

3. Zawsze musi być punkt C/trzeci =)

Posłuchajcie jeszcze tych kawałków

http://www.youtube.com/watch?v=HYhnEpV_pyE <- Steve Conte - Heavens not Enough z soundtracku Wolf's Rain

http://www.youtube.com/watch?v=f4wEl_-80JE...feature=related <- piosenka openingowa z tegoż samego tytułu, również śpiewana przez Steve'a

Przy Cowboyu nie należy też zapominać o przefantastycznej Mai Yamane

http://www.youtube.com/watch?v=nYoi0JSRpHc

http://www.youtube.com/watch?v=bbUdQtj-6uo

O, "Don'T Bother None". Uwielbiam tą piosenkę. Tylko,że tu podmiotem lirycznym jest facet, a piosenkę śpiewa kobieta. Hm. No cóóóż...

*odpala filmiki i wyłącza się na dobre pół godziny*

Jeden z najbardziej epickich soundtracków jakie słyszałem ma Saikano. Mój ulubiony kawałek to Hoshi no Hate (tylko tu było w całości;), również w wersji instrumentalnej, z dodatkową gitarą zamiast wokalu.

A aktualnie od dłuższego czasu katuję Kimi no Shiranai Monogatari. Staram się nie nadużywać tego słowa (czy też używać go w ogóle... nieważne), ale można powiedzieć, że się w tej piosence zakochałem.

Może zadam jedno, dziwne pytanie: dlaczego ludzie lubią muzykę? Co jest takiego w tych irytujących dźwiękach - dla mnie zawsze ważniejsze są dialogi, a muzyka wyłącznie przeszkadza i irytuje - że aż wydają pieniądze na płyty?

Dlaczego ludzie lubią muzykę ? Gdyż muzyka towarzyszyła ludziom od zawsze. Przykładem tego, jest np. widoczna zbieżność okresów historii oraz kolejnych epok muzycznych. Już w prehistorii ludzie grali na zaimprowizowanych bębnach. Czy nie masz tak czasem, że jak słyszysz jakiś kawałek, to noga/stopa sama rusza się w rytm muzyki ? Czy nie masz tak, że jak słyszysz kawałek melodii/piosenki/utwory, czy jak sobie to nazwiesz, to czujesz, że one mówi wszystko o tobie, o twoich uczuciach ? Swego czasu miałem taki okres (nie wiem, jak długo to trwało... może ze 2-3 tygodnie ?), że chodziłem rozdrażniony, dużo rzeczy mnie irytowało, sam nie widziałem co ze sobą zrobić. Nie określam tego mianem depresji, czy też "doła", nie mniej jednak bardzo pomagała mi ta piosenka:

http://ivee.wrzuta.pl/audio/2g4ZHV0ib1n/ma..._nie_ulegne_wam

Jest to kawałek z animowanego filmu Mustang z Dzikiej Doliny (oryginalnie Spirit). Bardzo ją lubię i zawsze, gdy jest mi ciężko, to ona podtrzymuje mnie na duchu

Może zadam jedno, dziwne pytanie: dlaczego ludzie lubią muzykę?

Bardzo fajne pytanie! Chociaż odpowiedź jest raczej oczywista. Odpowiednia muzyka jest przyjemna dla naszego zmysłu słuchu. To tak, jakby zapytać, dlaczego lubimy zapach kwiatów albo smak owoców. Oczywiście bardzo ważnymi czynnikami są także słowa piosenki, nasza wrażliwość, emocje itp.

Co jest takiego w tych irytujących dźwiękach

Dla ciebie są irytujące. Jeśli wszystkie dźwięki są dla ciebie irytujące to cóż, współczuję, wiele tracisz.

Czy nie masz tak, że jak słyszysz kawałek melodii/piosenki/utwory, czy jak sobie to nazwiesz, to czujesz, że one mówi wszystko o tobie, o twoich uczuciach ?

Czuję wyłącznie irytację, przeszkadza mi ona [muzyka] w myśleniu i wywołuje berserkerski szał. Muzykę dzielę na trzy rodzaje: Idealna, czyli taka, której nie ma. Dobra, czyli taka, na którą nie zwraca się uwagi. Koszmarna, czyli taka, która wyłącznie przeszkadza.

To tak, jakby zapytać, dlaczego lubimy zapach kwiatów albo smak owoców.

Należałoby nadmienić, że nie każdy ma identyczny zmysł zapachu lub smaku...

Dla ciebie są irytujące. Jeśli wszystkie dźwięki są dla ciebie irytujące to cóż, współczuję, wiele tracisz.

Uważaj z tym współczuciem, bo się skaleczysz, dobrze? Ja mogę tylko ze zdziwieniem patrzeć na ludzi, którzy lubią się katować muzyką. I, w moim odczuciu, niczego nie tracę. Wręcz przeciwnie. Choć przyznam, że na mój odbiór muzyki mają wpływ także czynniki będące poza moim zasięgiem.

Szczerze dziwi mnie to co piszesz. Nie chcę ciebie obrażać, ale przeszło mi nawet przez myśl coś na wzór choroby, która wywołuje u ciebie rozdrażnienie, kiedy słyszysz określone dźwięki/sekwencje dźwięków. Coś jak woda u zwierząt ze wścieklizną. Nie uważam tego za normalne... Czy dźwięki natury także wywołują takie objawy np. szum wiatru, pluskanie wody strumyka ?

PS. Również dziwi mnie twój podział muzyki... Mógłbyś go jakoś rozbudować, bądź podać przykład (według ciebie) muzyki dobrej i koszmarnej (bo w końcu idealna w twoim mniemaniu nie istnieje) ?

Należałoby nadmienić, że nie każdy ma identyczny zmysł zapachu lub smaku...

Owszem, każdemu podoba się co innego, ale żeby nic się nie podobało? To już wyjątkowe przypadki. To tak jakby każdy zapach śmierdział. Każdy smak był obrzydliwy. Nawet nie próbuję sobie tego wyobrazić.

Uważaj z tym współczuciem, bo się skaleczysz, dobrze?

Bez obaw, nie skaleczę się. Ale przepraszam, jeśli ciebie tym rozdrażniłem.

I, w moim odczuciu, niczego nie tracę

Racja, bo nawet nie wiesz co tracisz, jeśli nigdy nie doświadczyłeś ogromnej przyjemności, jaką większości ludzi daje muzyka. Chociaż oczywiście nikt nie może ci wciskać, że masz gorzej, jeśli nie czujesz się gorzej.

Czy dźwięki natury także wywołują takie objawy np. szum wiatru, pluskanie wody strumyka ?

Mam na myśli wyłącznie muzykę.

Mógłbyś go jakoś rozbudować, bądź podać przykład (według ciebie) muzyki dobrej i koszmarnej (bo w końcu idealna w twoim mniemaniu nie istnieje) ?

Nie. Nie oczekuj, że osoba nielubiąca muzyki nagle zacznie podawać przykłady.

Owszem, każdemu podoba się co innego, ale żeby nic się nie podobało? To już wyjątkowe przypadki. To tak jakby każdy zapach śmierdział. Każdy smak był obrzydliwy.

Nie każdy. Chodzi konkretnie o muzykę. Dla mnie to walenie w bęben i szarpanie struny. Mój zmysł słuchu, wspomagany aparatami słuchowymi, zwyczajnie nie znajduje w tym piękna. Raczej hałas. Dużo zbędnego hałasu.

Ale przepraszam, jeśli ciebie tym rozdrażniłem.

Zamiast współczuć przelewaj mi małe sumki na konto. Sto złotych wystarczy na start. Jeśli nie jesteś w stanie tego zrobić to wiesz, współczuć zawsze można, bo to nic nie kosztuje, ale po co mi to? Zwłaszcza, że są osoby, które są w trudniejszej sytuacji niż moja. I tak sobie myślę, że im twoje współczucie też za bardzo nie będzie potrzebne.

współczuć zawsze można, bo to nic nie kosztuje, ale po co mi to?

A kto powiedział, że robię to dla ciebie? Po prostu przez chwilę postawiłem się w twojej sytuacji(osoby dla której każda muzyka jest irytująca) i poczułem się, najprościej rzecz ujmując, źle. Dlatego, gdybyś ty również cierpiał z tego powodu, mógłbym się z tobą solidaryzować(nieważne, że ciebie nic by to nie obchodziło). To nazywam współczuciem.

tak sobie myślę, że im twoje współczucie też za bardzo nie będzie potrzebne.

Współczucie jest bardzo potrzebne. Tylko raczej osobom, które już są w jakiś sposób związane z nami emocjonalnie.

Ale to chyba nie jest najlepsze miejsce do dyskusji o tym.