Dziś tylko jeden ale za ostatni który napisałem.

Ty

Anioł wśród śmiertelników

Rozświetla swym blaskiem życie bliźnich

Boskie oblicze

Na ustach lekki uśmiech

Oczy głębokie niczym ocean

Wzburzony pod zachmurzonym niebem

Zazdrośnie kryjące swe tajemnice

Gotowe pochłonąć w swych odmętach

Każdego śmiałka który odważy się w nie zagłębić

Anioł wśród śmiertelników

Ja

Nędznik wśród bliźnich

Nie wart nawet spojrzenia

Oczy płytkie niczym kałuża

Patrzące z bólem którego nie powinien znać żaden człowiek

Puste lecz pełne cierpienia

Czara łez wypełniona po brzegi

Lecz wciąż napełniana

Nędznik wśród bliźnich

Razem

Anielski blask spowił nędznika

Grymas przemienił się w uśmiech

Czara przelała łzy do wzburzonego oceanu

Który się uspokaja

I pozwala zgłębić swe tajemnice

Anioł przestaje być aniołem

Nędznik przestaje być nędznikiem

Teraz są jednością

Wszystko i nic

Światło i ciemność

Razem

PS: Ostatnio napisałem nawet małe opowiadanie ale muszę je jeszcze zredagować i może je kiedyś tu opublikuję (nic nie obiecuję )