Niektórzy może pamiętają, że zobowiązałem się początkiem roku do kilku postanowień. Jedne realizuję z żelazną wytrwałością inne mam gdzieś, jednak o ważnym postanowieniu nie zapomniałem. Wpis powitalny. Każdy, kto chce zrobić karierę na naszej Przenajświętszej Blogoswerze, musi się przywitać w ramach szeroko pojętej kultury osobistej. Osławione wpisy powitalne, zawsze są (jak większości czytelników wiadomo) ambitne, w sposób trudny do opisania, komuś tak nieprzywykłemu do pięknych epitetów i hom
Prawie wszyscy znają opowieść o hobbicie, powierniku pierścienia; o Wojnie o Pierścień. To wszystko co napisał Tolkien, a następnie na ekrany przerzucił Jackson. A jeżeli to nie do końca prawda? Co jeśli J.R.R. Tolkien korzystał ze złych opracowań historycznych? Jeżeli było inaczej? Jak wyglądała by ta najpopularniejsza historia ze świata Śródziemina, gdyby opowiadali ją nie zwycięzcy, a zwyciężeni.... Kto nie zna historii z Władcy Pierścieni, ręka w górę! No, oszczędzę tym sobie gadania. Wszys
Szare koleje życia normalnych ludzi. To nie dla mnie. W chwilach gdy nie wkładam obcisłego trykotu i nie włożę majtek na niego. Pomiędzy momentami polowań na potwory (w ramach rekreacji), podejmuję się także walki z codziennością. Ale nie jest to codzienność przeciętnego nastolatka, albowiem moje życie jest tak niebywałe. Tak niebywale niecodzienne, że zwyczajnie dni mi w kalendarzu brakuje! Otóż, jeżeli z rana nie budzi mnie telefon alarmowy, budzi mnie budzik w telefonie. Wstaję więc, a raczej
Wielu z Was zapewne zadawało sobie pytanie "Czy jestem normalny?", "Czy ty jesteś normalny?". Po prawdzie to nie wiem czy zadawaliście sobie te pytania, ale jako, że to mój blog, to musicie przyjąć pewną stałą. Otóż, ja zadawałem sobie wspomniane wyżej pytania, ale aby potwierdzić hipotezę, zasięgnąłem żurawia w odmęty wiedzy dziejów, czyli w internecie. Uznając także, że wszyscy wokół się nie znają, a także, że szereg stron specjalistycznych jest zapewne tworzony przez niezrównoważonych psychic
Kolejna z recenzji, które mało kto czyta, ale jednak ktoś. Tym razem na cel biorę książkę Jacka Piekary, z jego cyklu inkwizytorskiego i pod cyklu Ja, Inkwizytor, a zarazem pierwszą powieść o Mordrimierze Madderdinie, po raz kolejny dziejącą się w świecie, w którym Jezus zamiast spokojnie umrzeć i zmartwychwstać powstał, aby ukarać swoich winowajców. Tyle względem formalności, ale co tam Panie, w treści... Historia opowiada o tym jak grupa inkwizytorów, wraz z Mordrimerem dostaje list z cytatem.
Wielu może pisać w komentarzach, że hejcę, mogą uznawać, że się nie znam. Nie zamienią jednak oni prawdy, która jak oliwa, zawsze na wierzch wypływa. Sam po ostatnich pogłoskach miałem skończyć z działalnością opozycyjną. Jednak nie! Odrzucam strach i pozostaje przy mych poglądach. Przy mojej wierze. Bo to właśnie ja stoję tam gdzie wtedy, a tamci* tam gdzie stała niegdyś armia Mordoru, szczuta przez rosyjskich agentów. Mój upór co do sprawy wafli (o której media milczą, jednoznacznie pokazując
Początek roku to czas rozmaitych refleksji, tak refleksyjnych, że bardziej refleksyjnie być już zwyczajnie nie może. Jednak zamiast rozpaczać nad sensem istnienia, ja pozwolę sobie napisać Wam co będę robił aby naprawić świat ten wspaniały, by był bardziej wspaniały i pełny małych, słodkich, latających pingwinków. Otóż, chciałbym by świat był bardziej brodaty! Niechaj spełnią się plany krasnoludów i niech w niebyt, albo do innego pałacyku odejdą elfy. Jednak, żeby postanowienie się ziściło trza
Zanim blogosferę zaleją wpisy z życzeniami noworocznym, mam dla was recenzje jednej z ciekawszych fantastycznych i książkowych premier ostatnich miesięcy. Panie i Panowie. Oto Pan i Ogród Jego w ostatniej, czwartej odsłonie. Panie, a ile to wszytko kosztuje? Słowem wstępu, najpierw trochę o kosztach. Jak już kiedyś pisałem tom czwarty PLO jest wydany w dwóch wersjach: broszurowej(pasującej do starych wydań) oraz zintegrowanej, czyli nowej wersji, z nowymi okładkami i ilustracjami. To pierwsze
Tym razem krótko. Co prawda zawsze tak jest, ale teraz będzie jeszcze krócej, wręcz minimalistycznie. Przynajmniej jeśli chodzi o tekst. Ale i samych przedstawianych okładek będzie raptem siedem. Oto stare i pierwsze wydanie pierwotnej trylogii o Achai. Trudno je nazwać pięknymi, albo chociaż ładnymi. Mamy tu schemat przedstawienia głównej bohaterki w kilku wariantach uzbrojenia(który ma nawet związek z fabułą). Choć o przedstawianiu ważnych dla historii postaci, na okładkach mam swoje mało
W ramach nudów sięgnąłem po zakupioną dobry miesiąc temu książkę z Uniwersum Metro 2033. Co o całym przedsięwzięciu, tego projektu sadzę, już pisałem na Blogu. Wyjąwszy całą niechęć do koncepcji tego ogólnego założenia uniwersum postanowiłem ocenić książkę jako oddzielne dzieło i nie odnosić się do Metro 2033 i 2034 Dmitryia Glukhovskiego. Ale... wcale to powieści nie ratuje. Dla niezorientowanych. Do Światła jest pierwszą częścią trylogii(obecnie na polskim rynku pojawił się drugi tom pt. W mro
Ten tekst jest niewskazany dla ludzi o delikatnych serduszkach i wszelakich fochmenach i fochwomenkach. Jeżeli nie lubisz delikatnych tematów śmierci i nigdy nie słyszałeś o istnieniu czarnego humoru, również zalecane jest pominięcie tego wpisu. A jeżeli planujesz wykiwać przedsiębiorstwo ubezpieczeniowe poprzez sfingowanie swojej śmierci, zawarte tu informacje mogą się przydać. Ludziom oglądającym telewizje mogły nie umknąć coraz częstsze reklamy, zachęcające nas do ubezpieczenia się, na wypade
Ostatnio wiele pisałem o bzdurach kompletnie nieprzydatnych, teraz... zrobię to ponownie, ale wracając do mojego cyklu o okładkach książek. Tym razem, Pan Campbell i jego Zaginiona Flota, stare i nowe okładki, stworzone przez Fabrykę Słów. Do zajęcia się, tym konkretnie cyklem, zainspirował mnie wiatr kołyszący z lekka gałęzie dębów i proszący z nich śnieg, który tak bardzo kojarzył mi się z katharsis, oczyszczeniem. Innymi słowy było mi w trzy kije nudno, aż mój wzrok podjął leżącą na półce ksi
W sprawie publikowanego niedawno wpisu o krasnoludach, oraz częstych głosów w sprawie kobiet tychże, ponownie nawiązał ze mną kontakt Związek Krasnoludów i Gnomów Wszelakich Światów Fantastycznych (w skrócie ZKiGWSF). W kilku chwytliwych słowach przedstawiciele tej szlachetnej organizacji, dali dowód swych umiejętności perswazji, a także było mi dane obejrzeć pokaz sławnej i niebywałej zręczności w sztuce władania toporem i ucinaniem nim wrażliwych części ciała (np. dla elfów są to uszy). Wręczo
Fundamentalnym pytaniem ludzkość wcale nie jest "być, albo nie być?" ani "jak żyć, panie premierze?". Tym pytaniem nie jest też "czy krasnoludy są lepsze od elfów", gdyż odpowiedź na to ostatnie jest oczywista. Problem stanowi pytanie "Dlaczego", i chociaż, Leo z oddali woła "For many", nie ma on raczej racji. "Ja być krasnolud i mieć wielki topór", czyli co nieco o kulturze i edukacji. Wielu ludzi próbuje niesłusznie oskarżać krasnoludy o brak ogłady. Twierdzenie takie jest zwykłą kalumnią
Portal CD-Action pisze, iż sklep 3kropki, zbyt wcześnie wysyłał kopie Black Opsa II, za co mogą grozić mu konsekwencje. Czy lada moment do drzwi sklepu, zapukają przedstawiciele Activison i wytoczą proces, w wyniku, którego 3kropki poniosą straty i w efekcie... upadną? Problem boli mnie tym bardziej, że darze 3kropki sporym sentymentem. Czy wysłańcy Koticka pragną krwi? Co powiedzą prawnicy, do bielskiego sklepu. Sklepu, który może się poszczycić dobrymi cenami. Jednego z niewielu poważnych inte
Nie lubię szczęśliwych zakończeń. Są mdłe i szybko się o nich zapomina. Jaką historie będzie się wspominać dłużej: tę, w której wszystko kończy się dobrze, czy tę po której oglądnięciu/przeczytaniu/przegraniu myślisz "no bez jaj!", autora chce się wypominać od najgorszych męt społecznych, jednocześnie uznając jego wielkość? Uwaga! Tekst zawiera SPOILERY dotyczące filmów: Sindbad, Shrek Forever i Igrzyska Śmierci. Tym bardziej boli mnie gdy dobra gra/książka/film kończy się naciąganym zakończe
Może nie jest wam wiadome, ale Stephanie Mayer, bestsellerowa pisarka zapowiedziała iż powstaną kolejne tomy, wspaniałego, uznanego przez czytelników i krytykę cyklu Zmierzch! Alleluja- śpiewają anioły w niebie. Aaaaa- krzyczą emo nastolatki. To wcale nie jest żart. Jak podaje serwis polter(zaraz za tvn24), ludzkość zostanie uraczona urodzajem na miarę minimum ponownego wybrania Władimira Władimirowicza Putina na prezydenta Rosji. Wszyscy ci którzy już kiedyś wymiotowali i byli bliscy śmierci za
Do Sapkowskiego wracam, bo w pierwszym wpisie okładkowym pewien użytkownik dodał odnośnik do wydania hiszpańskiego. Czemu go nie opisałem? Częściowo z braku uwagi, a częściowo dla tego, że nie zawsze jest co. Hiszpanie postawili na ilustracje z fotografiami, mocno muśniętymi programem graficznym. Wielu uznaje, że taki wybryk, podobny trochę do okładek filmowych jest bee. Jestem jednym z tych ludzi(mało która filmowa okładka mi się podoba). Do tych konkretnych przypadków, żywię jednak podwójne be
O okładkach ciąg dalszy. Chwilowo porzucam Tolkiena(do którego jeszcze wrócę), i oto pokazuje wam kilka(dokładnie osiem) okładek jednej z ciekawszych polskiej serii fantasy/sf ostatnich lat, która doczekała się naprawdę zacnych okładek. PLO ma dwa rodzaje wydań tzw. broszurowe i zintegrowane. Pierwsze(poniżej) to ciekawe, lekko staromodne grafiki. Bardzo podobają mi się postacie z nich, ale tła są raczej kiepskie, równie dobrze mogłoby ich nie być. Do czcionki też nie mam zarzutów, w końcu pierw
Niedawno wróciłem z kina, gdzie dane mi było obejrzeć wspaniałą włosko-polską super produkcję. Film prezentuje taką jakość, że nie napisze nawet recenzji, bo tego nie można opisać, to trzeba przeżyć... ...choć zupełnie nie warto. Albowiem, powiadam wam, jeżeli sami macie za taki seans zapłacić, to nie warto. Choćby was końmi włóczyli! Wszystko zaczyna się źle już od początku, gdy słyszymy głos lektora. Tak, Moi Mili, jeżeli właśnie z powodu tego jegomościa nie lubicie oglądać filmów w telewizji,
Pierwsze dziełko J.R.R. Tolkiena w świecie Śródziemia wydana w 1937 przetłumaczone na niezliczoną ilość języków, było jak wiele innych dzieł po nim wydawane na nowo i w wielu oprawach graficznych. Hobbit jest ciekawy o tyle, że śledząc poszczególne wydania i ilustracje na okładkach można zobaczyć co to jest naprawdę okładkowy-fantastyczny oldschool. Jedno z pierwszych wydań. Jest strasznie proste, obiektywnie złe, ale nie nazwałbym go brzydkim, ze względu na klimat i sentyment jaki bije od tej i
George R.R. Martin jest tłumaczony na wiele języków, jego cykl Pieśni Lodu i Ognia stał się serią światowych bestsellerów, tym samym dochował się sporej gromady okładek rozmaitych wzorów i kształtów. Oto kilka wersji, choć przyznam, że nie wszędzie pokazałem wszystkie tomy, a wybrane okładki(niekoniecznie najlepsze, a pierwsze jakie znalazłem, gdyż mój internet mógłby iść na wyścigi co najwyżej z żółwiem i to kulawym). W wielu przypadkach tomów było zbyt wiele, np. tłumaczenie francuskie jest wy
Tym razem coś polskiego, i tylko polskiego albowiem nie jest mi wiadome czy Jacek Piekara był tłumaczony na inne języki. Cykl o Inkwizytorze Mordimerze Madderdinie liczy siedem książek, ale okładek jest znacznie więcej. Za ilustracje na nich odpowiada w dużej mierze Marek Okoń. Zaczynając od chronologicznie pierwszych tomów przygód inkwizytora czyli od Płomień i krzyż tom. 1(druga część w przygotowaniu). Wydanie pierwsze(od lewej) jest raczej mdłe i mało oryginalne, na tym tle drugie z ilust
Wszyscy dobrze wiedzą, że nie ocenia się książki po okładce, tak samo jak w dziewczynie liczy się wnętrze. Ale zawsze lepiej mieć ładną książkę z dobrą zawartością. I zawsze warto mieć dziewczynę... Serce me poruszone po przeczytaniu tematu na forum o okładkach, nie dawało mi żyć, gdybym sam się za to nie zabrał. Okładki książkowe na przestrzeni ostatnich lat stają się coraz ładniejsze, a wydawcy przywiązują do nich coraz większą uwagę. Graficy i ilustratorzy dwoją się i troją aby produkt przyci
Dmitry Glukhovsky stworzył dwa tomy opiewające życie ludzi w moskiewskim metrze po globalnym konflikcie atomowym. Niedawno powstał projekt Uniwersum Metro 2033. Czyżby ludzie odnaleźli odpowiedź na monumentalne pytanie "Jak żyć, panie premierze"? Do czego pije? Początkowo Glukhovsky budował swój post apokaliptyczny świat, klimat w którym ludzie zeszli do moskiewskiego metra, największego przeciwatomowego schronu na świecie. Ludzie ci, ocalali Rosjanie, toczą swoje koleje losu, nie wiedząc nawet
